Γράφει ο Αντίοχος.
Μετά την εκλογική νίκη των αριστερών στις εκλογές του 1958, όπου το υποκατάστατο του ΚΚΕ, η ΕΔΑ, βρέθηκε ξαφνικά κι απρόσμενα (και κατά παράβαση της Συμφωνίας της Γιάλτας, που πρόβλεπε επιρροή 10% για την ΕΣΣΔ…) αξιωματική αντιπολίτευση, οι Αμερικανοί ανέλαβαν να ενώσουν τις διάσπαρτες ομάδες και ομαδούλες του κέντρου, ώστε να τρέχουν με δύο άλογα στην κούρσα. Έτσι, δημιουργήθηκε η «Ένωση Κέντρου», υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου…
Στις μέρες μας, η κατάσταση έχει αλλάξει, η ΕΣΣΔ μας έχει αφήσει χρόνους και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλήρως ελεγχόμενος από τον αμερικανικό παράγοντα. Επίσης, έχει παρέλθει πλέον η εποχή των μονοκομματικών κυβερνήσεων, οπότε ο ΣΥΡΙΖΑ (που θεωρείται ο νικητής των επόμενων εκλογών) πρέπει να έχει και συνεταίρους, για να συγκυβερνήσει μαζί τους και να μην αναγκαστεί το σύστημα να φτιάξει «μεγάλη συγκυβέρνηση» ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, υπό τον φόβο της Χρυσής Αυγής. Ιδανικός εταίρος για μια μελλοντική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, είναι τα ρετάλια της κεντροαριστεράς. Τα οποία όμως, είναι διασπασμένα στα τρία: κλεφτο-ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και Ποτάμι. Επόμενο είναι, λοιπόν, να επιχειρήσουν τώρα –όπως και τότε- οι Αμερικανοί να κάνουν τα τρία ένα. Στα πλαίσια αυτά, λοιπόν, αποκτά ξεχωριστή σημασία ένα σχετικό άρθρο του Έλλις (πιο γνωστού ως «TheVoiceofAmerica»…), που εξηγεί πως πρέπει να ενωθούν τα ρετάλια. Ιδού:
«Από το βράδυ της Κυριακής είχε καταστεί σαφής η αναγκαιότητα παραίτησης του Φώτη Κουβέλη. Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο…
Μια νέα ηγεσία, που θα στοχεύσει ειλικρινά και θα συμβάλει έμπρακτα στην ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς, θα βρει ανταπόκριση στην κοινωνία η οποία θα καταγραφεί στις δημοσκοπήσεις και θα βοηθήσει στις διαβουλεύσεις που θα ακολουθήσουν τους επόμενους μήνες.
Αναγκαίες κινήσεις πρέπει να υπάρξουν και στο «Ποτάμι», που μετά την ένταξη στην ομάδα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών στο Ευρωκοινοβούλιο, αποσαφήνισε και τυπικά το κεντροαριστερό του στίγμα. Το 6,6% έπειτα από μόλις τρεις μήνες ζωής είναι αναμφισβήτητα μια επιτυχία. Όμως, δεν βγήκε τρίτο κόμμα, αλλά πέμπτο, και το ποσοστό που εξασφάλισε δεν ήταν το διψήφιο που ονειρεύονταν κάποιοι. Εδώ ο περιορισμός των εγωκεντρικών τάσεων θα βοηθήσει.
Τέλος, σημαντικές διεργασίες αναμένονται στους κόλπους του κύριου σχηματισμού του χώρου. Το ιδρυτικό συνέδριο που προανήγγειλε ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα πρέπει να είναι της «Ελιάς», όχι του ΠΑΣΟΚ. Και εδώ το μήνυμα των ψηφοφόρων δεν θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρο. Η πλήρης κατάρρευση αποφεύχθηκε λόγω της δημιουργίας της «Ελιάς». Η επιμονή κάποιων στην αυτονομία του ΠΑΣΟΚ είναι αυτοκαταστροφική. Οι ψηφοφόροι απαιτούν ριζική ανασυγκρότηση του χώρου.
Η «επόμενη μέρα» στην Κεντροαριστερά θα προκύψει από τη συνένωση των δυνάμεων που έχουν απομείνει στο ΠΑΣΟΚ, με το «Ποτάμι», το υπόλοιπο της ΔΗΜΑΡ, τους «58», αλλά και ανένταχτους και άλλους που θα προκύψουν στην πορεία. Όμως, για να πετύχει η νέα αρχή θα πρέπει να είναι απαλλαγμένη από βαρίδια του παρελθόντος. Μόνο τότε θα έχει απήχηση σε μια κοινωνία που διψάει για ανανέωση προσώπων και πολιτικών. Μόνο τότε θα καταφέρει να επιβιώσει. Μόνο τότε θα αγγίξει το 20% και θα καταστεί το απαραίτητο συστατικό κάθε κυβέρνησης συνασπισμού στο μέλλον, και μόνο τέτοιες θα έχουμε για αρκετό διάστημα.
Την επιτυχία του εγχειρήματος θα διευκόλυνε η αποχώρηση του Ευάγγελου Βενιζέλου, η παρουσία του οποίου λειτουργεί αποτρεπτικά σε μεγάλο τμήμα ψηφοφόρων που δεν είναι πρόθυμοι να παγιδευτούν σε νέα εκβιαστικά διλήμματα. Είναι δύσκολο για έναν άνθρωπο με την ευφυΐα και τη ρητορική δεινότητα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ να αποδεχθεί τη σκληρή πραγματικότητα, αλλά εάν το τολμούσε τώρα, μετά την καλύτερη του αναμενομένου επίδοση της «Ελιάς», θα αποχωρούσε με το κεφάλι ψηλά».
(ΥΓ): Το βαστάμε επίτηδες, για να δούμε τι θα ισχύσει και τι όχι. Βάζετε στοίχημα ότι θα γίνουν όλα όπως τα λέει η… voiceofAmerica;
