…Η κόλαση είναι ο χώρος στον οποίο θα κολαστούν οι δαίμονες και οι άνθρωποι
με ψυχή και σώμα μετά την Δευτέρα Παρουσία . Τώρα ο δαίμονας ναι μεν κολάζεται ,
αλλά νοιώθει ωραία γιατί μας πολεμά . Μετά την Δευτέρα Παρουσία θα κολάζεται
χωρίς να μπορεί να πολεμά κανέναν . Βιώνει την κόλαση τώρα μεν αλλά παρηγοριέται
γιατί πολεμά και νικά κάποιον τον οποίον κερδίζει και παίρνει μαζί του στην
κόλαση . Μετά την Δευτέρα Παρουσία θ αρχίσει η ζωή η αιώνιος ! Δηλαδή επ’
άπειρον αποκαλύψεις του Χριστού μας σε Αγγέλους και σεσωσμένους ανθρώπους .
Τώρα στον Παράδεισο , στα προεόρτια του Θεϊκού Νυμφώνος η ψυχή βιώνει ακόμα αυτήν την κατάσταση .
Και δεν αποκαλύπτεται πλήρως ο Χριστός μας και στους σεσωσμένους γιατί μερικοί εκ του Άδου θα μεταβούν στον Παράδεισο ! Εδώ είναι η εμπειρία και η σπουδαιότητα των μνημοσύνων .
Γι’ αυτό γίνονται… Για τους μη σεσωσμένους ! Τί τους ευχόμαστε ; Δεν λέμε
μετά των Αγίων ανάπαυσον Χριστέ τας ψυχάς των δούλων σου ; Μετά των Αγίων !
Ποιών δούλων Σου ; Μα αν κάποιος έχει πάει στον Παράδεισο δεν είναι Άγιος ;
Είναι Άγιος ναι ! Μα εμείς ευχόμαστε γι αυτούς που δεν έχουν σωθεί , δεν είναι
Άγιοι … Επειδή ακόμα δεν έγινε η Δευτέρα Παρουσία , ένας μεγάλος αριθμός
Ορθοδόξων ίσως και μη Ορθοδόξων , ο Θεός γνωρίζει , θα μεταβούν εκ του Άδου στον
Παράδεισο . Τίνι τρόπω ; Με τις Θείες Λειτουργίες , τα μνημόσυνα , το
κομποσκοίνι και τις ελεημοσύνες .
Δηλαδή το βιβλιάριο της ψυχής του Κολασμένου εν τω Άδη , το έχει η Εκκλησία .
Εμείς κάνουμε Θεία Λειτουργία , μνημόσυνα , κομποσκοίνια και ελεημοσύνες και
κολλάμε το ένσημο εμείς στο δικό του βιβλιάριο , κάτι που αυτός δεν μπορεί να
κάνει αφού στερείται σώματος . Αυτός μετά θα μας ανταποδώσει το δώρο …Μερικές
ψυχές λοιπόν μεταβαίνουν από τον Άδη στον Παράδεισο με την βοήθεια της Εκκλησίας
, όχι μόνοι τους και όχι βεβαίως όλοι …Τώρα ποιοί και μέχρι ποιο βαθμό; Ας
παρομοιάσουμε τον Άδη με έναν ωκεανό . Στην φωτεινή δέσμη του ύδατος , από την
επιφάνεια της θάλασσας μέχρι βάθους δεκαπέντε , είκοσι , εικοσιπέντε ,τριάντα
σπανιότατα τριαντατριών μέτρων υπάρχει η λεγόμενη δέσμη φωτός , όπου ακτίνες
ηλίου διεισδύουν και κάποιο έστω μικρό φως υπάρχει . Από κει και κάτω υπάρχει
Έρεβος , το πραγματικό το παντοτινό σκοτάδι . Στο διάστημα λοιπόν αυτό ( εννοεί
της εν Άδου παραμονής των μη σεσωσμένων ) μπορεί για όσες ψυχές βρίσκονται στον
Άδη να διεισδύσει η Θεία Λειτουργία και σιγά –σιγά να τις ανεβάσει όλο και πιο
πάνω . Κάποτε λοιπόν κάποιες τις μετακινεί ως τον Παράδεισο .
Η Θεία Λειτουργία ! τη
στιγμή ακριβώς που λέμε : «Απόπλυνον Κύριε τα αμαρτήματα των ενθάδε
μνημονευθέντων δούλων Σου τω αίματι Σου τω Αγίω . Με τον παραλληλισμό του Άδη με
τον Ωκεανό , αυτοί που βρίσκονται στο κάπως φωτεινό , να
το ονομάσουμε έτσι , μέρος του Άδη μπορούν με την Θεία Λειτουργία το κομποσκοίνι
και τις ελεημοσύνες σιγά –σιγά να ανέβουν . Βρίσκονται δε εκεί , γιατί ναι μεν
έχουν βαριά αμαρτήματα , μα όχι θανάσιμα …. Και στα θανάσιμα υπάρχει ιεράρχηση .
Το χειρότερο είναι το να λατρεύεις εν επιγνώσει τον Σατανά ως Θεό . Η εσχάτη
απώλεια του νοός . Ό, τι μεγαλύτερο και πλέον απαίσιο υπάρχει . Έπειτα είναι οι
αιρεσιάρχες , οι υπερήφανοι , οι βλάσφημοι , οι φιλάργυροι , οι πόρνοι , οι
ανήθικοι , οι διεστραμμένοι και όλα τα λοιπά αμαρτήματα. Επάνω – επάνω ας πούμε
είναι κάποιος που έκανε μια μεγάλη κλεψιά και δεν πρόλαβε να μετανοήσει αφού
πέθανε αιφνιδίως και κολάστηκε . όλες οι κλοπές δεν κολάζουν
…Πολλά νέα παιδιά ίσα-ίσα σώζονται αφού μετά από μέθη έκαναν κάποια
αμαρτήματα κυρίως σαρκικά και επιστρέφοντας στο σπίτι χτύπησαν σε ένα τροχαίο
και τελειώθηκαν . Αυτός ο αιφνίδιος , ο αιματηρός , ο οδυνηρότατος θάνατος τα
«ξέπλυνε».Υπολογίζεται δηλαδή και ο τρόπος του Θανάτου για την σωτηρία της ψυχής
. Οι κατάκοιτοι και όσοι υπέφεραν πολύ στη ζωή τους , παίρνουν στεφάνι
μεγαλομάρτυρος .
Η Θεία Λειτουργία και οι Ελεημοσύνες ανεβάζουν τις ψυχές . Αρκεί όπως έλεγε ο
Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης , οι Λειτουργοί να είναι ενάρετοι και άξιοι .
Γιατί ο Θεός δεν εισακούει τις Λειτουργίες των αναξίων Ιερέων οι οποίοι ζητούν
χρήματα και έπειτα δεν μνημονεύουν , είτε μνημονεύουν λίγες φορές και όχι σωστά
. Θεία Λειτουργία λοιπόν , κομποσκοίνι , προσευχή και ελεημοσύνη …Αυτά μπορούν
να εξάγουν μια ψυχή εκ του Άδου …
Μια συνταρακτική αφήγηση ποτισμένη με Άγιο Πνεύμα. Ο Θεός επιτρέπει αυτήν την
ιερή γνώση σε κάποιους λίγους εκλεκτούς Του , για να μας κάνει κοινωνούς του
Μεγαλείου Του , για να μας απαλλάξει από την ζημιογόνο για την ψυχή άγνοια . Ο
συγκλονιστικός τρόπος και η λεπτομερής περιγραφή του ταξιδιού της ψυχής από
αυτόν τον εξαιρετικά φωτισμένο Γέροντα απετέλεσε και για τον ομιλούντα μια
τεράστια έκπληξη και μια ώθηση για διαρκή αναζήτηση . Άλλωστε ο καθένας ατομικά
πρέπει να ετοιμάζει αυτό το ξεχωριστό ταξίδι …
( τέλος και τω Θεώ η Δόξα . )
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλιά σας να είναι κόσμια και χωρίς ύβρεις. Σε αντίθετη περίπτωση θα διαγράφονται.