Άλλο η Χρυσή Αυγή και άλλο ο φασισμός που κάνουμε «γαργάρα»...

Άρθρο του Β. Αναστασόπουλου απο το Πρώτο Θέμα.

Στο εξαιρετικό θρίλερ «Seven» (1995) του ιδιοφυούς Ντέιβιντ Φίντσερ, ο «serial killer» Τζον Ντο (Κέβιν Σπέισι), επιχειρώντας να εξηγήσει στους αστυνομικούς τα εγκλήματά του, εκστομίζει την εξής ατάκα: «Βλέπουμε ένα θανάσιμο αμάρτημα σε κάθε γωνιά του δρόμου, σε κάθε σπίτι, και το ανεχόμαστε. Το ανεχόμαστε, γιατί είναι κοινό, είναι ασήμαντο. Το ανεχόμαστε πρωί, μεσημέρι και βράδυ...». Αντικαταστήστε τώρα τις λέξεις «θανάσιμο αμάρτημα» με τη λέξη «φασισμό» και τροποποιήστε αναλόγως την εκφορά των παραπάνω προτάσεων. Βγάζουν κάποιο νόημα; Βεβαίως και βγάζουν... Γιατί φασισμός δεν είναι μόνο όσα μάθαμε, εσχάτως, να αναγνωρίζουμε στις μεθόδους και τις πρακτικές της Χρυσής Αυγής. Εάν νομίζουμε κάτι τέτοιο, είμαστε βαθιά γελασμένοι.

Σαν ένα «trend» της εποχής, σαν μία «μόδα» που θα περάσει (;), αίφνης ανακαλύπτουν όλοι τη Χρυσή Αυγή και, μαζί με αυτήν, το φασισμό. Πριν όμως φτάσουμε να «αποθεώσουμε» ή να «καυτηριάσουμε» την ιδεολογία των Χρυσαυγιτών, είχαμε όλοι μας -μηδενός εξαιρουμένου- φροντίσει να κάνουμε τα... στραβά μάτια σε κάθε τι φασιστικό που διέπει την κοινωνική, πολιτική και οικονομική ζωή αυτή του τόπου.

Αν πάρουμε, λοιπόν, ως δεδομένο το γεγονός ότι ο φασισμός δεν ανέπτυξε ποτέ ένα ολοκληρωμένο δόγμα ή μία πλήρη πολιτική θεωρία, αλλά ταυτίστηκε με τον απολυταρχισμό και τις αντιδημοκρατικές αντιλήψεις, τότε:

- Δεν είναι φασισμός το «λεφτά υπάρχουν», όταν ακολουθείται από το «παραλάβαμε καμένη γη»;

- Δεν είναι φασισμός η είσοδος μιας χώρας στο μηχανισμό του ΔΝΤ, χωρίς προηγουμένως να έχουν ερωτηθεί οι πολίτες της;

- Δεν είναι φασισμός να σου λένε κατάμουτρα «μαζί τα φάγαμε» και, ψάχνοντας στις τσέπες σου, να διαπιστώνεις ότι εσύ δεν έχεις μία;

- Δεν είναι φασισμός να σου λένε ότι, αν η χώρα σου βγει από το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα και επιστρέψει στο δικό της, θα βγουν τα τανκς στους δρόμους, όχι για να προστατέψουν εσένα, αλλά τις τράπεζες; Δεν είναι εκ προοιμίου, ούτως ή άλλως, φασισμός, η αναφορά και μόνο σε «τανκς στους δρόμους»;

- Δεν είναι φασισμός μία κυβέρνηση να προκύπτει από κεκλεισμένων των θυρών συσκέψεις, παρά από τη βούληση και την ψήφο του «κυρίαρχου λαού»;

- Δεν είναι φασισμός η επιχειρηματολογία των εκάστοτε κυβερνώντων ότι ο δρόμος που ακολουθούν, είναι ο μόνος σωστός;

- Δεν είναι φασισμός τις τύχες της χώρας σου να τις διαφεντεύουν ξένες δυνάμεις;

- Δεν είναι φασισμός να σου «πλασάρουν» ότι διαπραγματεύονται, όταν έχουν ήδη συμφωνήσει;

- Δεν είναι φασισμός η «επαναδιαπραγμάτευση» και η «απαγκίστρωση» να περιορίζονται στην «επιμήκυνση» -και αυτό, μάλιστα, να «βαφτίζεται» επιτυχία;

- Δεν είναι φασισμός, έστω και τώρα, την ύστατη ώρα, να μην καλείς το λαό να αποφασίσει, με άμεσες και δημοκρατικές διαδικασίες, αν θέλει το ευρώ ή τη δραχμή;

- Δεν είναι φασισμός να αποβάλεις με την ψήφο σου ένα κόμμα «στο πυρ το εξώτερον» και εκείνο να επιμένει να εμφανίζεται ως «εγγυητής της πολιτικής σταθερότητας» του τόπου;

- Δεν είναι φασισμός να είσαι άνεργος και να σου ζητάνε να πληρώσεις φόρο;

- Δεν είναι φασισμός, εκτός από το φόρο εισοδήματος, να πρέπει να πληρώσεις και: το ΕΤΑΚ 2009; Το ΦΑΠ 2010 και 2011; Τους «φουσκωμένους» λογαριασμούς της ΔΕΗ -οι οποίοι, εκτός των φόρων για δήμους, ΕΡΤ, ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) και ΥΚΩ, περιλαμβάνουν και τις δόσεις του τέλους ακινήτων, δηλαδή του χαρατσιού της ΔΕΗ; Και, έπειτα απ' όλα αυτά, να σου προαναγγέλλουν και την επιβολή κεφαλικού φόρου;

- Δεν είναι φασισμός η «ουρά» στην εφορία, επειδή ένας υπάλληλος εξυπηρετεί δέκα άτομα και γύρω του άλλοι πέντε συνάδελφοί του πίνουν καφέ και συζητάνε τα... γκομενικά τους στο τηλέφωνο;

- Δεν είναι φασισμός οι «στρατιές» ανέργων;

- Δεν είναι φασισμός να σχεδιάζουν κατώτατο μισθό στα 450 ευρώ και ταυτόχρονη αύξηση των ωρών εργασίας;

- Δεν είναι φασισμός ο πτυχιούχος να μην βρίσκει δουλειά και να στήνεται στις ουρές του ΟΑΕΔ ή να φεύγει στο εξωτερικό;

- Δεν είναι φασισμός στο τέλος των χρημάτων να μένει πάντα πολύς μήνας;

- Δεν είναι φασισμός η εισπρακτική εταιρεία να σου κάνει το βίο, αβίωτο;

- Δεν είναι φασισμός να σου ζητάνε να κυνηγήσεις εσύ, ο απλός πολίτης, τη φοροδιαφυγή, που οι δικοί τους μηχανισμοί απέτυχαν να ελέγξουν;

- Δεν είναι φασισμός η βουλευτική ασυλία;

- Δεν είναι φασισμός το να μην τιμωρούνται οι κλέφτες;

- Δεν είναι φασισμός το κράτος να σε κυνηγάει για τις οφειλές σου, όταν το ίδιο είναι ο μεγαλύτερος κακοπληρωτής;

- Δεν είναι φασισμός ο καρκινοπαθής να πρέπει να πληρώσει από την τσέπη του τα φάρμακά του, επειδή το κράτος χρωστάει λεφτά στο Ταμείο που τα παρέχει και εκείνο, συνεπακόλουθα, δεν έχει πληρώσει τους φαρμακοποιούς;

Η λίστα είναι μεγάλη και θα μπορούσε να συμπληρωθεί κατά βούληση, δίχως τέλος... Αλλά, όπως είπαμε και στην αρχή: «Βλέπουμε το φασισμό σε κάθε γωνιά του δρόμου, σε κάθε σπίτι, και τον ανεχόμαστε. Τον ανεχόμαστε, γιατί είναι κοινός, είναι ασήμαντος. Τον ανεχόμαστε πρωί, μεσημέρι και βράδυ...». Εσχάτως, τον ανακαλύψαμε στη Χρυσή Αυγή, νομίζοντας ότι είναι «φρέσκο φρούτο». Κι όμως, ο φασισμός ήταν και είναι πάντα εδώ... Με τη δική μας ανοχή -και ενοχή!