Βροντερή παρουσία έδωσε για άλλη μια φορά το κίνημα μας σήμερα στο μνημόσυνο του Αρχηγού Γεωργίου Γρίβα Διγενή. Τα μέλη του Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ.) τίμησαν τον ηρωικό Αρχηγό της Ε.Ο.Κ.Α. και έστειλαν για άλλη μια φορά το μήνυμα στους πολιτικούς ότι αυτή η γη δεν τους ανήκει. Λύπη προκάλεσε για ακόμη μια φορά η παρουσία αυτόν , που κατηγορούσαν τον Αρχηγό, αλλά χάρη της ψηφοθηρίας, τον αγάπησαν μετά θάνατον.
Το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο (Ε.ΛΑ.Μ.) δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσει αυτούς, που έδωσαν τον αγώνα για την Ελευθερία και την Ένωση, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσει και αυτούς, που πολέμησαν τον αγώνα και τον Αρχηγό του πριν και μετά τον θάνατο του.
Παραθέτουμε κάποια παραδείγματα για να αντιληφθείτε για ποιους μιλάμε…
Γλαύκος Κληρίδης (δηλώσεις για τον Αρχηγό Γεώργιο Γρίβα):
«Ο Στρατηγός Γρίβας κατήλθεν εις Κύπρον κρυφίως το 1971 και κατόπιν μακράς σιωπής και χρόνου εντατικής οργανώσεως παρανόμων ομάδων και εξοπλισμού αυτών , επληροφόρησε τον Κυπριακόν λαόν ότι ευρίσκεται εν Κύπρω, διά να αποτρέψη μειοδοτικήν ή προδοτικήν λύσιν του Κυπριακού προβλήματος και διά να επαναφέρη το Κυπριακόν εις την ορθήν, κατά τη γνώμην του, οδόν της αυτοδιαθέσεως – ενώσεως...Ουδέν όμως δικαίωμα είχε να προβή εις μυστικήν και παράνομον οργάνωσιν και να εξοπλίση πολίτας διά να επιβάλη τας απόψεις του διά της βίας και της παρανομίας.» «Αι ενέργειαι του Γρίβα προδίδουν τον πραγματικό σκοπόν του, ο οποίος δεν είναι άλλος παρά η δημιουργία χαώδους καταστάσεως, δια να σχηματισθή η εντύπωσις, τόσον εν Κύπρω όσον και διεθνώς, ότι δεν υφίσταται Κυβέρνησις ή Κυπριακόν κράτος...» «Πράττων ούτω πως, ουδόλως εστάθμισε ή έλαβεν υπόψιν τας επιπτώσεις της παρανομίας επί του εθνικού μας θέματος, οπλίσας ούτω το σύνοικον στοιχείον με ακαταμάχητα επιχειρήματα επί θεμάτων εσωτερικής ασφάλειας» (10 Ιανουαρίου 1973 από το βήμα του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων).
Αι ενέργειαι των οπαδών του Γρίβα αποτελούν βδελυράς πράξεις αι οποίαι μόνον από ανθρώπους άνευ συνειδήσεως ήτο δυνατόν να διαπραχθούν. Εφόσον ο Στρατηγός Γρίβας και μετά την συζήτησιν εις την Βουλήν και την έγκρισιν ψηφίσματος διά του οποίου καλείται να καταδικάση την βίαν και να διαλύση τα παρανόμους ομάδας του, δεν πράξη τούτο και οι οπαδοί του συνεχίζουν τα παρανόμους των ενεργείας και τας ανάνδρους δολοφονίας, τότε θα ζητήσω από την Βουλήν και τον Κυπριακόν Λαόν να τον καταδικάσουν ως δολοφόνον» (18 Ιανουαρίου 1973 ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ).
Νίκος Αναστασιάδης:
«Αρχίσαμε ήδη να δεχόμαστε ισχυρά μηνύματα των συνεπειών του όχι… Εκείνοι που σήμερα φωνάζουν υπέρ του όχι ίσως κάποτε συνειδητοποιήσουν πως είχαν λάθος».
«Εύχομαι και απεύχομαι αυτοί που σήμερα φωνάζουν, και με το δίκαιο τους γιατί νομίζουν ότι αδικούνται, είτε γιατί δεν γνωρίζουν τις διατάξεις, είτε γιατί έχουν φορτιστεί κατά τρόπον που να μην επιδέχονται πλέον τις όποιες συμβουλές ή επιχειρήματα, να μην καταριόνται μετά όσους τους παρέσυραν να πουν το όχι» (16 Απριλίου, 2004 Έκτακτο Συνέδριο).
«Πόσο υπέφερε ο Ελληνισμός της Κωνσταντινουπόλεως, οσάκις, αντί της σωφρόνου συμπεριφοράς, επιλέγαμε ως πατριωτικήν πράξιν τα συνθήματα. Δεν θέλομε να επαναλάβωμεν την ιδίαν πορείαν. Δεν θέλομε να διαπράξωμεν τα ίδια λάθη». ('Ελευθεροτυπία' 14/02/2005).
«Γι αυτή την ευρωπαϊκή προοπτική πρέπει όλοι να εργαστούμε, αυτό το οφείλουμε στα παιδιά και εγγόνια μας. Πρέπει να ξεχάσουμε το παρελθόν μας και να είμαστε γενναίοι αρκετά να κοιτάξουμε μπροστά» (Ιστολόγιο ΔΗΣΥ 06/07/2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλιά σας να είναι κόσμια και χωρίς ύβρεις. Σε αντίθετη περίπτωση θα διαγράφονται.