"ΠΟΡΝΗ" ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ Ο ΘΟΛΟΚΟΥΛΤΟΥΡΙΑΡΗΣ ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ.

ΔΕΝ ΕΒΑΛΕ ΑΚΟΜΑ ΜΥΑΛΟ ΑΠΟ ΤΟ ΞΥΛΟ ΠΟΥ ΕΦΑΓΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΑΘΡΕΠΟΙΚΟΥΣ ΛΗΣΤΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟ tovima.gr:

Στην τελευταία ταινία του διασταυρώνονται μασόνοι, μετανάστριες, νεοναζί και παλαιστίνιοι κομάντος. Ο σκηνοθέτης μιλάει στο «Βήμα» για το Ισραήλ και την Ευρώπη, για το δίκιο του πεινασμένου και την αναγκαιότητα μιας επανάστασης

Η ιστορία της τελευταίας ταινίας του Νίκου Κούνδουρου «Ενα πλοίο για την Παλαιστίνη» διαδραματίζεται σε ένα λιμάνι στη Νότια Πελοπόννησο, όπου διασταυρώνονται τέσσερις ομάδες ανθρώπων: μια παράδοξα στημένη στοά μασόνων με αφέντη κάποιον προύχοντα της περιοχής. Ενα «σπίτι» με γυναίκες από τα Βαλκάνια που ήρθαν στην Ελλάδα για να εργαστούν και έγιναν πόρνες. Μια ομάδα νεοναζί. Και τέλος,

μια ομάδα παλαιστίνιων κομάντος η οποία επιδιώκει την κατάληψη ενός πλοίου που μεταφέρει πολεμικό υλικό από την Πελοπόννησο στο λιμάνι της Χάιφα.

Μεγάλο μέρος της ταινίας θίγει το ζήτημα των αλλοδαπών στην Ελλάδα. Προφανώς επισημαίνετε την αδικία, αλλά οφείλω να σας θυμίσω την οργή σας για τους αλλοδαπούς όταν, πριν από μερικά χρόνια, πέσατε θύμα ληστείας μέσα στο σπίτι σας.

«Ηταν μια επίθεση εναντίον μου που δεν κατάλαβα ποτέ πού σκόπευε. Τέσσερις μασκοφόροι προσπάθησαν να κλέψουν και επειδή δεν ευχαριστήθηκαν με χτύπησαν άσχημα. Οπότε προκύπτει το εξής ερώτημα: ήταν για τα πέντε ασημένια κουτάλια που δεν βρήκαν; Οχι βέβαια. Το μίσος τους ήταν ταξικό. Ανθρωποι που δεν έχουν τίποτε, που κοιμούνται δέκα-δέκα σε στέγες ερημωμένων σπιτιών, που νοσταλγούν την πατρίδα τους. Εδρασαν όπως οι ίδιοι μπορούσαν. Δεν μπορώ να τους κρατήσω μίσος. Γιατί μιλούν με το δικό τους δίκιο, που είναι το δίκιο του πεινασμένου».

Ο Τσίπρας, η Χρυσή Αυγή και οι μετανάστες     

Ρωτώ τον Νίκο Κούνδουρο αν τον εμπνέει κάποιο από τα πρόσωπα της σημερινής πολιτικής σκηνής. «Οχι. Είμαστε ένας λαός ευνουχισμένος. Ας το παραδεχθούμε. Οπλα δεν έχουμε, στις διαδηλώσεις δεν κατεβαίνουμε, η φωνή μας δεν είναι δυνατή. Η εξουσία δεν είναι αρκετά ισχυρή για να βάλει μια τάξη στη διαχείριση που της έχει προσφέρει ο λαός. Είμαστε καταμερισμένοι ως λαός. Και μένει ο Τσίπρας. Αυτή την ώρα ένα μεγάλο μέρος ψήφισε τον Τσίπρα. Αναρωτιέμαι: πώς πρόκυψε ο Τσίπρας; Τον ήξερε κανείς και από προχθές; Και το χειρότερο απ' όλα, αυτή η πόρνη η Χρυσή Αυγή. Αυτοί οι άθλιοι αλήτες που μπήκαν στη Βουλή με την ευλογία και την ψήφο των Ελλήνων. Ποιοι; Οι φασίστες, οι ναζί. Και όμως, είναι στη Βουλή. Και όμως, δέρνουν. Και όμως, ελέγχουν την εξουσία».

Του θυμίζω το επεισόδιο με τον Πακιστανό στα φανάρια που ο ίδιος μου είχε περιγράψει, όταν έφθασε στο σημείο να βγει από το αυτοκίνητό του και να έρθει σε σύγκρουση μαζί του - απόδειξη ότι κάποιοι άνθρωποι φθάνουν στα άκρα χωρίς να το θέλουν. «Αφηγείστε ένα περίεργο περιστατικό που δεν το θεωρώ λυπηρό για μένα. Ενας νεαρός Πακιστανός απλώνει το χέρι και ζητάει βοήθεια. Ο διπλανός μου βγάζει ένα κέρμα και του το δίνει. Ο Πακιστανός τού το πετάει στα μούρα,. Επειδή θύμωσε. Με ποιο δικαίωμα θύμωσε; Δεν έχει δικαίωμα. Τον βούτηξα απ' τον σβέρκο. Και έλεγαν οι άλλοι που έβλεπαν τη σκηνή "κοίταξε τώρα, ένας λευκός έχει πιάσει από τον σβέρκο έναν Πακιστανό και τον αναγκάζει να ζητήσει συγγνώμη". Εκείνοι που υπερασπίζονται την ιδέα κάποιας ελευθερίας των επισκεπτών μας, είτε είναι Βούλγαροι είτε Πακιστανοί, βγάζουν ένα αίσθημα αλληλεγγύης το οποίο κανείς δεν μπορεί να τους το αφαιρέσει».