["Χέσε την ιστορία δίαβασε Χάκκα, θα σου μείνει" είπε η μάνα του τρομοκράτη του @λου Ρωμανού στον γιο της, όταν αυτός σαν παιδί της ζητούσε να τον βοηθήσει και όταν έπρεπε να τον κάνει άνθρωπο και είδαμε που τον έφερε ο Χάκκας (ποιος είναι αυτός πάλι;;;;)]
Για τη ζωή της αλλά και το πώς μεγάλωσε τον γιο της Νικόλαο, ο οποίος συνελήφθη για τη ληστεία στο Βελβεντό, έχει μιλήσει η διάσημη συγγραφέας Παυλίνα Νάσιουτζικ.
Η ίδια σε συνέντευξή της σε κυπριακό περιοδικό (στον "Φιλελεύθερο" της Κύπρου, ένθετο "Υστερόγραφο", τον Ιούλιο του 2008) μίλησε για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε όταν σε πολύ νεαρή ηλικία βρέθηκε αντιμέτωπη με το γεγονός ότι ο πατέρας της κατηγορήθηκε για ένα ειδεχθές έγκλημα.
Για τη ζωή της αλλά και το πώς μεγάλωσε τον γιο της Νικόλαο, ο οποίος συνελήφθη για τη ληστεία στο Βελβεντό, έχει μιλήσει η διάσημη συγγραφέας Παυλίνα Νάσιουτζικ.
Η ίδια σε συνέντευξή της σε κυπριακό περιοδικό (στον "Φιλελεύθερο" της Κύπρου, ένθετο "Υστερόγραφο", τον Ιούλιο του 2008) μίλησε για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε όταν σε πολύ νεαρή ηλικία βρέθηκε αντιμέτωπη με το γεγονός ότι ο πατέρας της κατηγορήθηκε για ένα ειδεχθές έγκλημα.
Συγκλονιστικά είναι τα όσα λέει για το παιδί της: «Ενα παιδί, μελλοντικά, μπορεί να σε ξαναρίξει στην κατάθλιψη, μπορεί και να σε ξεκάνει. Μέχρι τα πρώτα 10 χρόνια του παιδιού έχεις τη χαρά ότι διαμορφώνεις έναν άνθρωπο, ότι του δίνεις αρχές που μπορεί να είναι και ενάντια σε ό,τι προηγήθηκε, να είναι κάτι καινούργιο. Μία φορά, για παράδειγμα, που έγραφε ο γιος μου διαγώνισμα στην ιστορία, μου λέει «έλα μαμά να διαβάσουμε ιστορία» και του απαντάω «χέσε την ιστορία, θα διαβάσουμε Μάριο Χάκκα». Μου λέει «μαμά, είσαι τρελή;». Εγώ ήξερα ότι την ιστορία θα την ξεχάσει, το κείμενο του Χάκκα όμως δεν θα το ξεχάσει ποτέ. Ο Χάκκας θα του μείνει».
Από μικρή όπως λέει αναγκάστηκε να παίξει το ρόλο του ενήλικα, καθώς η μητέρα της είχε καταρρεύσει μετά τον φόνο του λογοτέχνη Διαμαντόπουλου για τον οποίο κρίθηκε ένοχος ο σύζυγός της Αθανάσιος Νάσιουτζικ: «Ζούσα ένα ανελέητο καθημερινό σφυροκόπημα, μία χώρα παιδικών ονείρων γεμάτη δάκρυ. Αυτή τη χώρα δεν μπορώ να την ξαναβρώ. Κατέρρευσε ένας κόσμος- όχι μόνο από οικονομικής πλευράς. Εγώ μπορεί να πήγαινα στη σχολή Μωραίτη, να συναγελαζόμουνα τους κοσμικούς και τους εύπορους αλλά, μέσα μου, είχα απόσταση από όλα αυτά. Έκανα πράγματα που δεν έκανε κανένα παιδί της σχολής Μωραίτη: Κολλητοί μου ήταν τα παιδιά των σχολείων της Γκράβας-φτωχά παιδιά».
Όπως λέει τα επισκεπτήρια στις φυλακές της έχουν μείνει χαραγμένα στη μνήμη της: «Να βλέπεις ένα πρόσωπο κομματιασμένο πίσω από τα κάγκελα (συγκινείται). Οι άνθρωποι γύρω μου, εκεί στις φυλακές, ήταν πολύ συμπαθητικοί, ήταν όλοι αυτοί που περίμεναν να δουν τους δικούς τους ανθρώπους. Το σοκ μου δεν ήταν πως βρέθηκα εγώ εδώ με αυτούς τους ανθρώπους, το σοκ μου ήταν οι ιστορίες τους. Οι ποινικοί κρατούμενοι είναι οι επαναστάτες του αύριο».
Ο Κομμουνισμός είναι πνευματική ψώρα. Ν. Καζαντζάκης
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξερεις τον Χακκα συναγωνιστη; Ντροπη σου. Να διαβασεις 100 φορες την μαλακια "η δημοκρατια στο αποσπασμα" που εγραψε ο μπαμπας του γαπ, δηλαδη ο οψιγαμιος μιγας που τα λουμπεν στοιχεια αυτης της χωρας μας τον κατσικωσαν στο σβερκο και τωρα ζουμε τα αποτελεσματα τηςδρασης του. Ο Χακκας παντως ηταν ("ατιμη" μοιρα μας τον στερησε στα 41 του χρονια το1972--οχι δεν τον εφαγε η χουντα που εκανε κατι τετοιες μαλακιες να μην ξεβρωμξζει την χωρα) ενας κομμουνιστης συγγραφευς της"στρατευμενης " προοδευτικης διανοησης. Το πιο σημαντικο του εργο ειναι ο "ΜΠΙΝΤΕΣ" τιτλος απολυτως ταιριαστος σε εργο προοδευτικου συγγραφεα οπως και εσυ ο "αγραμματος και αξεστος" ακροδεξιος μπορεις να καταλαβεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε για την πολύ καλή επιλογή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈγραψαν κ μερικά ακόμη εδώ:
http://antiparakmi.blogspot.com/2013/02/blog-post_4.html