«Απέκτησε δυνάμεις, για πρώτη φορά στα ελληνικά χρονικά, ένα νεοναζιστικό μόρφωμα που κηρύττει το μίσος και τον αλληλοσπαραγμό. Μπορεί κανείς να επιχειρήσει πολλές ερμηνείες γι’ αυτό το φαινόμενο, που δεν μας τιμά ως χώρα και ως λαό, όμως η ουσία είναι ότι η Δημοκρατία υπέστη πολλαπλά χτυπήματα».
Κάρολος Παπούλιας, για την επέτειο των 40 ετών από την αποκατάσταση της «Δημοκρατίας».
Ουδείς εκ των αντικειμενικών, έγκριτων και μη στρατευμένων δημοσιογράφων δεν τόλμησε να αντιδράσει μπρος στο πρωτοφανές παραλήρημα του Προέδρου της Κλεπτοκρατίας Κάρολου Παπούλια,
εναντίον μισού και πλέον εκατομμυρίου Ελλήνων και Ελληνίδων. Τουναντίον, με ύφος χιλίων καρδιναλίων οι λακέδες του δημοσιογραφικού υποκόσμου μας υποδεικνύουν ότι οφείλουμε να τιμούμε και να σεβόμαστε το θεσμό της Προεδρίας της Δημοκρατίας και το πρόσωπο του Προέδρου. Τα λεγόμενα όμως του Κάρολου Παπούλια αποδεικνύουν πως εκείνος ο οποίος δεν σέβεται τόσο τον θεσμό που υποτίθεται υπηρετεί, όσο και τον ρόλο του, είναι ο ίδιος!
εναντίον μισού και πλέον εκατομμυρίου Ελλήνων και Ελληνίδων. Τουναντίον, με ύφος χιλίων καρδιναλίων οι λακέδες του δημοσιογραφικού υποκόσμου μας υποδεικνύουν ότι οφείλουμε να τιμούμε και να σεβόμαστε το θεσμό της Προεδρίας της Δημοκρατίας και το πρόσωπο του Προέδρου. Τα λεγόμενα όμως του Κάρολου Παπούλια αποδεικνύουν πως εκείνος ο οποίος δεν σέβεται τόσο τον θεσμό που υποτίθεται υπηρετεί, όσο και τον ρόλο του, είναι ο ίδιος!
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είναι -υποτίθεται- ο ανώτατος άρχων του Κράτους και Πρόεδρος όλων των Ελλήνων. Τούτο αναιρείται από την συμπεριφορά και τα λεγόμενα του ιδίου, για τα οποία μάλιστα πανηγυρίζει με διθυραμβικά σχόλια ο συρφετός των πληρωμένων κονδυλοφόρων, κονδυλοφόρων οι οποίοι κατά τρόπο πρωτόγνωρο στα δημοσιογραφικά χρονικά, έχουν λησμονήσει να ασκούν κριτική στη Κυβέρνηση και δη στις αντιλαϊκές και εθνοκτόνες πολιτικές της.
Ο Κάρολος Παπούλιας έκρινε σκόπιμο να τοποθετήσει ο ίδιος απέναντί του 550.000 Έλληνες, οι οποίοι ασκώντας το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά τους, εξέφρασαν ελεύθερα την πολιτική τους βούληση, ψηφίζοντας το Λαϊκό Σύνδεσμο-Χρυσή Αυγή. Με το μήνυμά του επ’ ευκαιρία της 40ης επετείου από την αποκατάσταση της «δημοκρατίας», καταπάτησε το Σύνταγμα της χώρας, το οποίο ορίζει σαφώς και διακριτά τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντά του. Ψιλά γράμματα, θα πει κάποιος, αυτά για τον κύριο Παπούλια. Άλλωστε έχει προ πολλού συντελέσει σε πλήθος αντισυνταγματικών μεθοδεύσεων, από το Καθεστώς των Μνημονίων. Ο δημοσιογράφος Β. Αναστασόπουλος μάλιστα (ο οποίος δεν είναι Χρυσαυγίτης), έγραψε χαρακτηριστικά τα κάτωθι, τα οποία συνυπογράφουμε εμείς και η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού:
«Κάθε φορά που μία απόφαση της κυβέρνησης, υπαγορευμένη από τα ανώτατα κλιμάκια των δανειστών, συναντούσε δυσκολίες στο να περάσει από τη Βουλή, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν εκεί για να την υπογράψει, βάζοντας το δικό του «λιθαράκι» στην παράκαμψη της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Κάθε φορά που η κοινωνία κατέρρεε υπό το βάρος των φόρων, ο κ. Παπούλιας ήταν εκεί, για να «σφραγίσει» άλλη μια πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Κάθε φορά που ο λαός «βοούσε» εκλογές, ο πολιτειακός μας ηγέτης αρνείτο έστω να συζητήσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ηθελημένα ή. άθελά του, συνειδητά ή. ασυνείδητα, υπήρξε «δεκανίκι» των πιο αντιδημοκρατικών κυβερνήσεων που γνώρισε ο τόπος από τη Μεταπολίτευση και έπειτα».
Καθίσταται σαφές, πως είναι ο Κάρολος Παπούλιας εκείνος ο οποίος δεν σέβεται και δεν τιμά τον θεσμό που υπηρετεί. Επιπρόσθετα όμως, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπέπεσε σε ένα ακόμη ολίσθημα: παραβλέπει και αμφισβητεί το θεσμό της Δικαιοσύνης, ο οποίος μόλις προ ολίγων μηνών και προ των ευρωεκλογών του Μαΐου του 2014, απεφάνθη πως ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή δύναται να λάβει κανονικά μέρος στην εκλογική διαδικασία ως νόμιμο πολιτικό κόμμα. Και πράττει τούτο, αποκαλώντας τη Χρυσή Αυγή «νεοναζιστικό μόρφωμα».
Θα ήθελε ο κύριος Πρόεδρος να πει στον Ελληνικό Λαό πως χαρακτηρίζει σήμερα το ΠΑΣΟΚ της μίζας, των τεράστιων οικονομικών σκανδάλων, της λαφυραγώγησης των κρατικών ταμείων, της κλοπής του Χρηματιστηρίου, της αβάντας των εργολάβων των Olympic Games του 2004, της υπογραφής των Μνημονίων;
Το ερώτημα βεβαίως, είναι ρητορικό και υποβάλλεται απλώς και μόνο με έναν στόχο: να καταδείξει την υποκρισία του Προέδρου και συνάμα την κοινωνική και πολιτική ανυποληψία στην οποία τον έχει θέσει δικαίως ο κυρίαρχος Ελληνικός Λαός.
Ο Κάρολος Παπούλιας βρέθηκε στη θέση του προέδρου της Δημοκρατίας σε μια ατυχή για τον ίδιο πολιτική συγκυρία. Ο επιβεβλημένος από την πασοκική μήτρα της οποίας είναι τέκνο, ερχομός του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Τρόικα, τον υποχρέωσε να φτάσει στο κρίσιμο σταυροδρόμι μιας κορυφαίας πολιτικής απόφασης: με τους τοκογλύφους ή με τον Ελληνικό Λαό;
Ως Εθνικιστές θα είμαστε ειλικρινείς. Εμείς δεν χαϊδεύουμε αυτιά πολιτικάντηδων, μήτε και γλείφουμε εκεί που συνειδητά φτύνουμε. Ποτέ ο Κάρολος δεν ήταν για τα δύσκολα. Ένα πιόνι του Ανδρέα ήταν και ακόμη χειρότερα, ένας από τους πολλούς «σοσιαλιστές» παρατρεχάμενους της Μιμής. Κι αν ακόμη, η σημερινή Πολιτική Ιστορία του τόπου γραφτεί αύριο από τα ανδρείκελα του αντεθνικού Καθεστώτος που τον εξουσιάζουν τυραννικά, χίλιες φορές να μας χαρακτηρίσει «νεοναζιστικό μόρφωμα», παρά «σκυλάκι της Μιμής», όπως έχει χαραχτεί στην Ψυχή του Λαού μας ο Κάρολος Παπούλιας!
Η ιστορική μας ευθύνη, επιβάλλει να είμεθα δίκαιοι ακόμη και προς τους πολιτικούς μας αντιπάλους. Πράγματι, ο Κάρολος Παπούλιας αξίζει τον υπέρτατο τίτλο του ανώτατου πολιτειακού άρχοντος, του Προέδρου της Δημοκρατίας. Τον αξίζει αναμφισβήτητα, διότι αφενός υπήρξε πολύτιμος πολιτικός παράγοντας του Καθεστώτος των διεφθαρμένων και αφετέρου διότι η στάση του έναντι των διεθνών δανειστών που ρουφούν το αίμα του Λαού μας απέδειξε πως αποτελεί την κορυφαία μορφή του πολιτικού ραγιαδισμού ενός Καθεστώτος Κλεπτοκρατίας.
Με τον Κάρολο Παπούλια, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα ασχοληθεί ο ιστορικός του Μέλλοντος. Πέραν του προσωπικού του πλουτισμού από την ενασχόληση με την πολιτική (ως σημαίνων υπουργός των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ως διακοσμητικός – πλην απόλυτα χρήσιμος για να περνά η Χούντα των Μνημονίων αντισυνταγματικά μέτρα- Πρόεδρος της Δημοκρατίας) έχει να επιδείξει την άρση του εμπολέμου με τους κατσαπλιάδες Αλβανούς ως υπουργός των Εξωτερικών της κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου, τα δανεικά που έδωσε στον Ανδρέα για να χτίσει το κωλόσπιτο της Εκάλης, την μη κλήση του Αρχηγού της Χρυσής Αυγής σε σύσκεψη πολιτικών αρχηγών υπό τον ίδιο κατά παράβαση του Συντάγματος και τέλος το γεγονός ότι δεν εξέδωσε ούτε μισή λέξη για να εκφράσει τον αποτροπιασμό και την καταδίκη του για τις πολιτικές δολοφονίες των Εθνικιστών Γιώργου Φουντούλη και Μάνου Καπελώνη, από αριστερούς τρομοκράτες, ούτε μισή λέξη συμπαράστασης στις οικογένειες των δολοφονημένων! Πως λοιπόν να ασχοληθεί μαζί του η Ελληνική Ιστορία; Σ’ αυτήν μνημονεύονται Ήρωες και Μάρτυρες, Ηγέτες και Στρατιώτες, όχι πολιτικοί νάνοι εμβέλειας του απόλυτου μηδέν!
Από το μήνυμα του Προέδρου, δύναται κανείς να εξάγει το συμπέρασμα πως εκτός από τους αριστερούς τρομοκράτες με τους οποίους συντάχθηκε εμμέσως, με την μη καταδίκη των πολιτικών δολοφονιών της 1ης Νοεμβρίου 2013, είναι τιμή του να παραστέκεται και στους πολιτικούς απατεώνες που κατακλέβουν το Λαό μας. Πως αλλιώς να ερμηνεύσει ο οποιοσδήποτε τη δήλωση «δεν μας τιμά ως χώρα και λαό, η Χρυσή Αυγή»; Συνεπώς, με το σινάφι των απατεώνων πολιτικάντηδων δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα, εξάλλου οι Τσοχατζόπουλοι, οι Μαντέληδες, οι Παπαντωνίου, οι Παπακωνσταντίνου, οι Βενιζέλοι, οι Παπανδρέου, ήταν δικοί του σύντροφοι, όχι δικοί μας!
Εντούτοις, δεν αναγνωρίζουμε σε έναν κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση καταπατητή του Συντάγματος το δικαίωμα να μιλά εξ ονόματος του Ελληνικού Λαού. Δεν βρίσκεται στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας με την ψήφο του Ελληνικού Λαού, αλλά με την συγκατάβαση των κλεπτών και των απατεώνων των κομματικών συμμοριών του αντισυνταγματικού-μνημονιακού τόξου! Δεν εκπροσωπεί 10.000.000 Έλληνες, αλλά μια ισχνή μειοψηφία, τη Χούντα Βενιζέλου-Σαμαρά και τις εγκληματικές συμμορίες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Αυτά δεν τα λέει η Χρυσή Αυγή, κύριε Πρόεδρε της Κλεπτοκρατίας, τα έγραψε η Ιστορία. Εκείνη σημειώνει με το ανεξίτηλο μελάνι της τα κάτωθι:
Έτος 2010: Κάρολος Παπούλιας, Πρόεδρος της Δημοκρατίας με 266 ψήφους, ήτοι τις ψήφους των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του κόμματος Καρατζαφέρη.
Δείτε όμως κύριε Πρόεδρε που στρέφεστε εναντίον μισού εκατομμυρίου Ελλήνων, τι παιχνίδια παίζει η Ιστορία:
Έτος 1973: Γεώργιος Παπαδόπουλος, Πρόεδρος της Δημοκρατίας με ποσοστό 78,43%, ήτοι τις ψήφους 3.870.124 Ελλήνων και Ελληνίδων!
Με απλά λόγια, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος αποτελεί τον μοναδικό Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο οποίος εκλέχτηκε από τον ίδιο το Λαό μας, εξέφραζε δηλαδή την λαϊκή βούληση, την οποία βεβαίως, εσείς δεν έχετε κανένα δικαίωμα να επικαλείστε! Όμορφα και δημοκρατικά κύριε Παπούλια!
Εν κατακλείδι, στη δύση της ασήμαντης και φυσικά ανώφελης για την Πατρίδα πολιτικής καριέρας του κυρίου Παπούλια, δεν θα μπορούσαμε εμείς οι Χρυσαυγίτες, παρά να ευχηθούμε να τον έχει ο Θεός καλά!
Ναι! Από τα βάθη της καρδιάς μας το ευχόμαστε και θα προσευχόμαστε γι’ αυτόν κάθε βράδυ, σήμερα 550.000 Χρυσαυγίτες και αύριο εκατομμύρια!
Τον θέλουμε υγιή και διαυγέστατο. Διότι ο Λαός μας απαιτεί να βρεθεί ενώπιον της Δικαιοσύνης του μελλοντικού Εθνικού-Λαϊκού Κράτους για να λογοδοτήσει για τα εγκλήματα τα οποία διέπραξε εις βάρος του Λαού και της Πατρίδος, ως συνειδητός συνεργάτης και άμεσος συνεργός της Χούντας Βενιζέλου-Σαμαρά!
ethnikismos.net
