ΕΙΠΕ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ Ο ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΓΟΝΟΣ :ΒΡΩΜΑΕΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
«Δεν υπάρχει συνταγματική πρόβλεψη για απαγόρευση πολιτικού κόμματος. Αρμόδιο για να θέσει τη “Χρυσή Αυγή” οριστικά και συνολικά εκτός Βουλής είναι μόνο το εκλογικό σώμα» δηλώνει σε συνέντευξή του , ο καθηγητής Νομικής στο ΑΠΘ Κώστας Χρυσόγονος, ενώ σε ερώτηση πως μια εγκληματική οργάνωση μπορεί να συμμετάσχει στις ευρωεκλογές απαντά: «Την εγκληματική οργάνωση τη συγκροτούν τα πρόσωπα και όχι το κόμμα καθ’ αυτό». Ο Κ. Χρυσόγονος επιμένει πως έπρεπε να έχει ζητηθεί η άρση της ασυλίας των βουλευτών της Χρυσής Αυγής από τη Βουλή: «Δημιουργείται ένα επικίνδυνο νομικό προηγούμενο με τη διαστολή στο άπειρο της έννοιας του “αυτόφωρου”.
Το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι προφανώς η Βουλή θα παρείχε με μεγάλη πλειοψηφία την άδεια για δίωξη της νεοναζιστικής συμμορίας και θα σηματοδοτούσε έτσι και έναν ισχυρό πολιτικό συμβολισμό. Το γεγονός ότι η επιλεγμένη από τη μνημονιακή συγκυβέρνηση Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου επέλεξε να την παρακάμψει ίσως να περιέχει κάποιο μήνυμα».
Εμφανίζεται μάλιστα ανήσυχος από το ενδεχόμενο η περίπτωση της Χρυσής Αυγής να αποτελέσει προηγούμενο και για την Αριστερά, όπως σημειώνουν κάποιοι: « H defacto κατάργηση του ακαταδίωκτου του βουλευτή μπορεί να έχει άδηλες συνέπειες στο μέλλον, ενόψει μάλιστα και των γνωστών υποβολιμαίων θεωριών περί «δύο άκρων», «Ζωής Κασιδιάρη» κλπ. Είναι γνωστό άλλωστε στον νομικό κόσμο της χώρας μας ότι οι περισσότερες από τις ποινικές διώξεις σε βαθμό κακουργήματος εδώ και μερικά χρόνια συνοδεύονται από την προσθήκη και κατηγορίας με βάση το άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα, πέρα από την κατά περίπτωση εφαρμοστέα άλλη διάταξη του ίδιου Κώδικα. Η ποινικοποίηση είναι όχι μόνο θεμιτή αλλά και επιβεβλημένη, εφόσον πρόκειται για την εγκληματική δράση νεοναζιστικής συμμορίας. Αν όμως επιχειρηθεί σε βάρος των αγώνων δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων, τα αποτελέσματα θα είναι ολέθρια για τους εμπνευστές των παραπάνω θεωριών».
Σε ερώτηση, τέλος, γιατί η δικαιοσύνη ασχολήθηκε τώρα με τη Χρυσή Αυγή, απαντά με νόημα: «φαίνεται πως στην Ελλάδα τίποτε ρηξικέλευθο δεν συμβαίνει αν δεν υπάρξει η πολιτική (δηλαδή κυβερνητική) βούληση προς τούτο. Αναδεικνύεται έτσι το πραγματικό έλλειμμα δικαστικής ανεξαρτησίας, που συνιστά μία μόνο από τις διαχρονικές παθογένειες του ελληνικού δημόσιου βίου. Ακριβώς αυτές οι παθογένειες άλλωστε εξέθρεψαν το νεοναζιστικό έρεβος».
Η συνέντευξη του Κώστα Χρυσόγονου στο Real.gr έχει ως ακολούθως:
Η κυβέρνηση προαναγγέλλει ουσιαστικά μέσω του αντιπροέδρου της Ευάγγελου Βενιζέλου νομική ρύθμιση ώστε να απαγορευτούν οι επαναληπτικές εκλογές, εφόσον παραιτηθούν βουλευτές της Χρυσής Αυγής και μάλιστα χωρίς να απαιτούνται τα 2/3 των βουλευτών. Υπάρχουν οι νομικές δυνατότητες;
Φαίνεται πως η κυβέρνηση διακατέχεται από κάποια φοβία απέναντι στο ενδεχόμενο εκλογών, έστω και αναπληρωματικών. Από συνταγματική άποψη, αν και δεν υπάρχουν νομολογιακά δεδομένα αφού το ενδεχόμενο μαζικών παραιτήσεων παρουσιάζεται για πρώτη φορά, η ύπαρξη κενών εδρών στη Βουλή για μεγάλο διάστημα δύσκολα μπορεί να γίνει ανεκτή. Μια κολοβή Βουλή θα θύμιζε το RumpParliament του Cromwell το 1649 (!). Θα μπορούσε πάντως να προβλεφθεί η δυνατότητα προκήρυξης της αναπληρωματικής εκλογής με κάποια χρονική άνεση, ώστε να αποφευχθούν διαρκείς εκλογικές αναμετρήσεις.
Επιμένετε ότι ασκήθηκαν και διενεργήθηκαν συλλήψεις χωρίς την άδεια της Βουλής. Γιατί είστε αρνητικός και τι σας φοβίζει;
Δημιουργείται ένα επικίνδυνο νομικό προηγούμενο με τη διαστολή στο άπειρο της έννοιας του “αυτόφωρου”. Το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι προφανώς η Βουλή θα παρείχε με μεγάλη πλειοψηφία την άδεια για δίωξη της νεοναζιστικής συμμορίας και θα σηματοδοτούσε έτσι και έναν ισχυρό πολιτικό συμβολισμό. Το γεγονός ότι η επιλεγμένη από τη μνημονιακή συγκυβέρνηση Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου επέλεξε να την παρακάμψει ίσως να περιέχει κάποιο μήνυμα.
Μπορεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο η Χρυσή Αυγή να τεθεί εκτός νόμου;
Δεν υπάρχει συνταγματική πρόβλεψη για απαγόρευση πολιτικού κόμματος. Αρμόδιο για να θέσει τη “Χρυσή Αυγή” οριστικά και συνολικά εκτός Βουλής είναι μόνο το εκλογικό σώμα
Μια εγκληματική οργάνωση, όμως πώς θα συμμετάσχει στο ευρωκοινοβούλιο ή θα ζητά ψήφο στις ευρωεκλογές;
Την εγκληματική οργάνωση τη συγκροτούν τα πρόσωπα και όχι το κόμμα καθ’ αυτό.
Η περίπτωση της Χρυσής Αυγής μπορεί να αποτελέσει προηγούμενο και για την Αριστερά; Όπως σημειώνουν κάποιοι;
H defacto κατάργηση του ακαταδίωκτου του βουλευτή μπορεί να έχει άδηλες συνέπειες στο μέλλον, ενόψει μάλιστα και των γνωστών υποβολιμαίων θεωριών περί «δύο άκρων», «Ζωής Κασιδιάρη» κλπ. Είναι γνωστό άλλωστε στον νομικό κόσμο της χώρας μας ότι οι περισσότερες από τις ποινικές διώξεις σε βαθμό κακουργήματος εδώ και μερικά χρόνια συνοδεύονται από την προσθήκη και κατηγορίας με βάση το άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα, πέρα από την κατά περίπτωση εφαρμοστέα άλλη διάταξη του ίδιου Κώδικα. Η ποινικοποίηση είναι όχι μόνο θεμιτή αλλά και επιβεβλημένη, εφόσον πρόκειται για την εγκληματική δράση νεοναζιστικής συμμορίας. Αν όμως επιχειρηθεί σε βάρος των αγώνων δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων, τα αποτελέσματα θα είναι ολέθρια για τους εμπνευστές των παραπάνω θεωριών.
Ένα από τα βασικά ερωτήματα είναι γιατί η δικαιοσύνη ασχολήθηκε τώρα με τη Χρυσή Αυγή. Γιατί κ. καθηγητά;
Η εγκληματική οργάνωση και δράση των νεοναζιστών στην Ελλάδα χρονολογείται από αρκετές δεκαετίες, όπως προκύπτει από το πόρισμα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου της 28.9.2013, που οδήγησε στη σύλληψη του Führer και άλλων βουλευτών και στελεχών της «Χρυσής Αυγής» την ίδια ημερομηνία. Ακόμη πιο διαφωτιστικό είναι το προγενέστερο σχετικό πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη, στο οποίο καταγράφονται πολλές εκατοντάδες περιστατικά ναζιστικής βίας στο παρελθόν και έως τον Απρίλιο του 2013. Ωστόσο οι αρμόδιες δικαστικές και εισαγγελικές αρχές αντιμετώπιζαν όλο αυτό το διάστημα το ναζιστικό φαινόμενο με χαρακτηριστική διστακτικότητα.
Η αιφνίδια αλλαγή στάσης των εισαγγελικών αρχών και η «ανακάλυψη» του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα (συγκρότηση και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση) σχετίζεται προφανώς με την υποβολή στις 19.9.2013 σχετικής μηνυτήριας αναφοράς από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης προς την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, την οποία είχε επιλέξει δύο μήνες νωρίτερα η ίδια αυτή κυβέρνηση. Με άλλες λέξεις, φαίνεται πως στην Ελλάδα τίποτε ρηξικέλευθο δεν συμβαίνει αν δεν υπάρξει η πολιτική (δηλαδή κυβερνητική) βούληση προς τούτο. Αναδεικνύεται έτσι το πραγματικό έλλειμμα δικαστικής ανεξαρτησίας, που συνιστά μία μόνο από τις διαχρονικές παθογένειες του ελληνικού δημόσιου βίου. Ακριβώς αυτές οι παθογένειες άλλωστε εξέθρεψαν το νεοναζιστικό έρεβος.
makeleio
