Την Τρίτη πραγματοποιήθηκε στην Κέρκυρα, με άκρα μυστικότητα, η δίκη του
17χρονου (κατα δήλωση του) Αφγανού που τον Μαιο του 2013 λήστεψε και
πέταξε από τοιχίο ύψους 10 μέτρων περίπου, στην περιοχή Μουράγια, μία
20χρονη Ελληνίδα φοιτήτρια.
Ήταν μία υπόθεση που είχε συγκλονίσει την τοπική κοινωνία για την ιδιαίτερη βαρβαρότητα της επίθεσης απο τον λαθρομετανάστη και την τύχη της κοπέλας που γλύτωσε από βέβαιο θάνατο αν και βαριά τραυματισμένη, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά.
Οι δικαστικές αρχές του νησιού, με το πρόσχημα οτι ο Αφγανός δράστης (απ`οτι πληροφορηθήκαμε τελικά είναι Ιρανικής καταγωγής) την εποχή που τέλεσε τα αδικήματα της ληστείας και απόπειρας ανθρωποκτονίας ήταν ανήλικος, πραγματοποιήσαν την ακροαματική διαδικασία κεκλεισμένων των θυρών.
Τελικά ο εγκληματίας λαθρομετανάστης καταδικάστηκε σε
φυλάκιση 10 ετών κάτι που σημαίνει οτι για τουλάχιστον έξι χρόνια θα
σιτίζεται εις βάρος του Ελληνικού λαού και πως, με τα διάφορα
“ευεργετήματα” της νομοθεσίας, είναι πολύ πιθανό σε λιγότερο απο τέσσερα
χρόνια να κυκλοφορεί και πάλι ελεύθερος στην Πατρίδα μας αφου δεν
υπήρξε καμία απόφαση του δικαστηρίου που να διατάσσει την άμεση απέλαση
του επικίνδυνου λαθρομετανάστη απο την Ελλάδα.
Στο σημείο αυτό να θυμίσουμε δύο σημαντικά στοιχεία.
Λίγες ώρες πριν την βάρβαρη επίθεση του λαθροέποικου εναντίον της Ελληνίδας φοιτήτριας,
ο δράστης είχε ελεγχθεί απο αστυνομικούς και μετά την επίδειξη των κατ`επίφαση νομίμων εγγράφων του, είχε αφεθεί ελεύθερος.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός οτι την επομένη της επίθεσης η ΕΛ.ΑΣ. Διενήργησε ελέγχους σε 323 άτομα σε όλη την Κέρκυρα εκ των οποίων προσήγαγε 83 και συνέλαβε 26 ως παρανόμως διαμένοντες.
Προφανώς όσοι δεν συνελλήφθησαν θα παρουσίασαν κάποιο απο τα “νομιμοποιητικά” κουρελόχαρτα που αφειδώς μοιράζει το Ελλαδικό κράτος στους λαθρομετανάστες.
Η ουσία είναι πως η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση εξακολουθεί να αποτελεί ένα πολυ σημαντικό πρόβλημα και για τις τοπικές κοινωνίες, επιτείνοντας έτσι το αίσθημα ανασφάλειας και φόβου των Ελλήνων που βλέπουν καθημερινά τον κρατικό μηχανισμό να αδυνατεί να ανταπεξέλθει στα βασικά του καθήκοντα είτε λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων είτε λόγω ανικανότητας της σημερινής πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου ΠΡΟ.ΠΟ.
