Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 5ῃ Αὐγούστου
2013
Ἀριθ. Πρωτ. 52
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 165η
ΘΕΜΑ: «Καὶ σὺ Υἱὲ καὶ Θεέ μου, παράλαβέ μου τὸ πνεῦμα».
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
Μιὰ ζωή, ἡ ζωὴ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ζωὴ γεμάτη
δοκιμασίες, ἀλλὰ καὶ χαρὲς καὶ εὐλογίες, μιὰ ζωὴ ἀπόλυτης ὑπακοῆς στὸ θέλημα
τοῦ Θεοῦ, ἔφθασε ἤδη στὸ τέρμα της. Ὁ ἱερὸς ὑμνογράφος παρουσιάζει τὴν Παναγία
νὰ προσκαλῇ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους νὰ κηδεύσουν τὸ πανάχραντο σῶμα της στὴν
περιοχὴ τῆς Γεθσημανῆ. Ὕστερα, ἀπευθύνεται στὸν Ἰησοῦ Χριστό. Τὸν ὀνομάζει Υἱό
της, ἀλλὰ καὶ τὸν παραδέχεται καὶ Θεό της. Καὶ τοῦ ζητάει νὰ παραλάβῃ τὴν ψυχή
της στὴν ἐπουράνια Βασιλεία Του. Λέει τὸ θαυμάσιο αὐτὸ τροπάριο : «Ἀπόστολοι ἐκ
περάτων, συναθροισθέντες ἐνθάδε, Γεθσημανῇ τῷ χωρίῳ κηδεύσατέ μου τὸ σῶμα · καὶ
σὺ Υἱὲ καὶ Θεέ μου, παράλαβέ μου τὸ πνεῦμα». Ὧρες ἱερὲς γιὰ τοὺς Ἁγίους
Ἀποστόλους. Μὲ θαυμαστὸ τρόπο συγκεντρώθηκαν στὴν Γεθσημανῆ γιὰ νὰ τελέσουν τὴν
ἐξόδιο ἀκολουθία στὴν Μητέρα τοῦ Διδασκάλου τους, ἡ ὁποία, ὅμως, ἦταν καὶ δική
τους μητέρα. Διότι ὅλο αὐτὸ τὸ διάστημα τῶν τριῶν ἐτῶν. ποὺ ἐμαθήτευαν κοντὰ
στὸν Χριστό, ἡ Παναγία σίγουρα τοὺς περιέβαλλε μὲ ἀγάπη καὶ μὲ μητρικὴ στοργή.
Ἔτσι, τώρα, ὡς ἐλάχιστο «ἀντίδωρο» τῆς προσφορᾶς της, οἱ Ἀπόστολοι τελοῦν τὴν
κηδεία τοῦ σεπτοῦ σκηνώματος τῆς Παναγίας.
-Β-
Συνήθως, ὅταν ἀκοῦμε γιὰ τὴν κηδεία κάποιου προσφιλοῦς
μας προσώπου, μᾶς καταλαμβάνει στενοχώρια καὶ θλίψη. Γιατί, ἔστω καὶ πρὸς
καιρόν, χάνουμε τὸν ἄνθρωπό μας. Ἡ Κοίμηση, ὅμως, τῆς Θεοτόκου ὄχι μόνο δὲν
προκαλεῖ πόνο καὶ θλίψη, ἀλλὰ ἀντίθετα εἶναι πηγὴ χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως γιὰ
τοὺς ὀρθοδόξους χριστιανούς. Ἀπὸ τὴ στιγμή, ποὺ Ἐκείνη ἄφησε τὰ ἐπίγεια καὶ
ἐπορεύθη στὰ ἐπουράνια, ἔγινε ἡ στοργική μας μητέρα ποὺ προσεύχεται γιὰ μᾶς καὶ
μεσιτεύει πρὸς τὸν Υἱό της, ὥστε νὰ μᾶς προφυλάσσῃ καὶ νὰ μᾶς σώζῃ ἀπὸ τὶς
δύσκολες περιστάσεις καὶ τὰ δεινά, ποὺ ἀναπόφευκτα ὅλοι μας συναντᾶμε στὴν
καθημερινή μας ζωή. Γι’ αὐτὸ καὶ ὑπάρχουν τόσοι Ναοί, τόσα Μοναστήρια καὶ
ἐξωκκλήσια καὶ προσκυνητάρια, τὰ ὁποῖα ἔχει ἀνεγείρει ἡ εὐλάβεια τῶν χριστιανῶν
πρὸς τὴν Παναγία. Καὶ ὅταν τελοῦνται οἱ Θεομητορικὲς Ἑορτὲς πλήθη ἑορταστῶν
σπεύδουν νὰ ἐκκλησιασθοῦν, νὰ μεταλάβουν, ἀφοῦ πρωτύτερα, βεβαίως, ἔχουν
εἰλικρινὰ ἐξομολογηθῆ, νὰ προσκυνήσουν τὶς θαυματουργὲς εἰκόνες τῆς Θεομήτορος.
-Γ-
Αὐτό, ἀκριβῶς, κάνουμε καὶ μεῖς, στὸ πανάρχαιο Μοναστήρι τῆς
Μολυβδοσκέπαστης. Χρόνια τώρα, δεκαετίες ὁλόκληρες, ἔρχονται πλήθη
χριστιανῶν στὴν Ἀγρυπνία τοῦ Δεκαπενταυγούστου, τὴν ὁποία εἶχε καθιερώσει ὁ
ἀοίδιμος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κυρὸς ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ.
Ἔρχονται οἱ χριστιανοί, νὰ προσευχηθοῦν, νὰ ἀναθέσουν τὰ ὅποια προβλήματά τους
στὴν Παναγία. Ἔρχονται νὰ ἠρεμήσουν μέσα στὴν ἡσυχία τῆς νύχτας. Ἔρχονται νὰ
ἐξομολογηθοῦν, νὰ λειτουργηθοῦν, νὰ μεταλάβουν τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, νὰ
πάρουν τὴν εὐλογία καὶ τὴν χάρη τοῦ Οὐρανοῦ.
-Δ-
Ἔρχονται, ὅμως, οἱ χριστιανοὶ καὶ γιὰ ἕναν ἐπὶ πλέον λόγο
: Νὰ ἀκούσουν, βέβαια, ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Ἐπισκόπου λόγους παρακλήσεως καὶ
χριστιανικῆς οἰκοδομῆς, ἀλλὰ καὶ νὰ ἔχουν μιὰ σαφῆ καὶ ξεκάθαρη πληροφόρηση
γύρω ἀπὸ τὰ ἐθνικά μας θέματα : Βόρειος Ἤπειρος, Κύπρος, Αἰγαῖο, Θράκη εἶναι
μερικὰ ἀπὸ τὰ ζητήματα, τὰ ὁποῖα ἔχουμε χρέος νὰ γνωρίζουμε. Γιατὶ ἔχει λεχθῆ,
ὅτι «λαοὶ ποὺ ἀγνοοῦν τὴν ἐθνική τους ἱστορία εἶναι καταδικασμένοι σὲ
ἀφανισμό». Εἰδικώτερα, στὴν Ἑλλάδα, ὅπου ἡ Ἐκκλησία καὶ τὸ Ἔθνος συμπορεύονται,
αἰῶνες τώρα, μέχρι σήμερα, πρέπει νὰ ἔχουμε ἀδιάλειπτο ἐνδιαφέρον γιὰ τὰ
ζητήματα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
-Ε-
Ἡ Ἀγρυπνία θὰ ἀρχίσῃ στὶς 9 τὸ βράδυ τῆς 14ης
Αὐγούστου καὶ θὰ ὁλοκληρωθῆ, σὺν Θεῷ, γύρω στὶς 5 μὲ 5.30 τὸ πρωῒ τῆς 15ης Αὐγούστου, μὲ τὴν
ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία. Ἀργότερα θὰ τελεσθῇ καὶ δεύτερη Θεία Λειτουργία.
Στοὺς κρίσιμους καιρούς, ποὺ περνᾶμε, εἶναι ὅλως
ἀπαραίτητη ἡ παρουσία καὶ ἡ συμμετοχὴ τῶν χριστιανῶν μας. Θὰ συναντηθοῦμε στὸν
εὐλογημένο χῶρο τοῦ Μοναστηριοῦ, γιὰ νὰ χαροῦμε, κυρίως πνευματικά, τὴν μεγάλη
Θεομητορικὴ Ἑορτὴ τοῦ Δεκαπενταυγούστου. Τὰ ἔτη σας νὰ εἶναι πολλά, καλὰ καὶ
ἅγια. Ἡ Παναγία νὰ σᾶς χαριτώνῃ καὶ εὐλογῇ.
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ
