’Στην Πεύκη διεξήχθη ένοπλη συμπλοκή μεταξύ δύο αναρχικών και των δυνάμεων της
αστυνομίας. Τα δύο σκυλιά της, ο Λεοντόπουλος και ο Δρόσος προσπάθησαν να
συλλάβουν εμένα και τον σύντροφό μου. Η απάντησή μας ήταν η άρνηση παράδοσης
μέσω της ένοπλης αντίστασης με σκοπό τη διατήρηση της ελευθερίας μας, που τόσο
εκτιμάμε ως αναρχικοί. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό, ο σύντροφος διέφυγε κλέβοντας
το περιπολικό, ενώ εγώ συνελήφθηκα τραυματισμένος. Μαζί τραυματίστηκαν και οι
δυο αστυνομικοί, τους οποίους πυροβόλησα πρώτος, καταφέρνοντας να τους
αιφνιδιάσω. Αναμφίβολα αν οι αστυνομικοί πέθαιναν και εγώ και ο σύντροφός μου
ήμασταν αλώβητοι, θα φεύγαμε. Άσχετα επίσης από το γεγονός ότι επιχειρησιακή
προτεραιότητά μου ήταν η απεμπλοκή και η διαφυγή, θα ήταν τιμή μου αν παράλληλα
είχα το αίμα των δύο αστυνομικών στα χέρια μου, όχι μόνο επειδή πήγαν να με
συλλάβουν, αλλά απλά και μόνο επειδή ήταν αστυνομικοί. Κάθε αστυνομικός ως
άμεσος φορέας εξουσίας, για όποιον λόγο κι αν έγινε μπάτσος, είναι ένας ζωντανός
στόχος για έναν αναρχικό επαναστάτη.’’
ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ: Τάδε έφη ο αριστερός τρομοκράτης Θεόφιλος Μαυρόπουλος. Δυστυχώς, ο ελληνικός λαός πληρώνει από το υστέρημα του για την διατροφή του εν λόγω "κυρίου".
ΠΗΓΗ: ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλιά σας να είναι κόσμια και χωρίς ύβρεις. Σε αντίθετη περίπτωση θα διαγράφονται.