Ευρώπη-Ασία : Η αέναη σύγκρουση των δύο κόσμων

Η ιστορία του λευκού ανθρώπου είναι, κατά μίαν έννοια, η αφήγηση της αέναης σύγκρουσης δύο κόσμων.
Της Δύσης εναντίον της Ανατολής ή, πιο σωστά, της Ευρώπης εναντίον της Ασίας.
Οι Περσικοί πόλεμοι ήταν ένα επεισόδιο αυτής της αρχέγονης σύγκρουσης.
Άλλα πασίγνωστα επεισόδια ήσαν οι κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η ήττα στο Ματζικέρτ, οι σταυροφορίες, η πολιορκία της Βιέννης ή η επανασύσταση της Σιών, υπό το προκάλυμμα του κράτους του Ισραήλ...
Η λαθροεισβολή των ασιατικών μαζών στην εκφυλισμένη Ευρώπη του 21ου αιώνα, δεν είναι παρά ένα επεισόδιο ακόμα, σε μια αμείλικτη σύγκρουση που ξεκίνησε κάπου στον καιρό των μύθων και εξελίσσεται αδιάκοπα, ως τις μέρες μας, όπου πλέον καταρρέουν όλοι οι μύθοι...


Ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά της σύγκρουσης Ευρώπης-Ασίας ή Δύσης-Ανατολής είναι ότι, το συγκρουσιακό πεδίο, δεν είναι μοναχά το πεδίο των μεγάλων μαχών.
Ίσα-ίσα, που οι πιο καίριες μάχες έχουν δοθεί [και συνεχίζουν να δίδονται] είτε στο κοινωνικό, πολιτσμικό και πνευματικό πεδίο, είτε σε καθαρά ατομικό επίπεδο.
Αυτό δηλαδή που ο λευκός άνθρωπος το βιώνει ως συνειδησιακή σύγκρουση, εντός μιας θυελλώδους πορείας μύησης, μέσα από την οποία ενσωματώνεται αρμονικά στην κοινωνία του ή την πολεμάει με το μίσος του αυτοεξόριστου.  

Δείτε με πόσο μίσος οι μεταναστολαγνικές ευρωμάζες χτυπούν σημερα οτιδήποτε τους θυμίζει Ευρωπη, για να καταλάβετε ότι η εισβολή της Ασίας, δεν γίνεται μοναχά από τα κλειστά ή ξέφραγα σύνορα των Ευρωπαϊκών κρατών αλλά εκτείνεται και μέσα στις ίδιες τις συνειδήσεις των ατομων, στοχεύοντας κατευθείαν στις συλλογικές τους ταυτότητες και στην ιστορική τους κληρονομιά.    

Το καινοφανές στοιχείο της αέναης σύγκρουσης των δύο κόσμων, στον αιώνα μας, είναι ότι η νέα ήττα του Ματζικέρτ, που σηματοδοτεί και την υποδούλωση της μισής Ευρώπης, δεν συνέβη κάπου σε κάποιο πεδίο μάχης, αλλά μέσα στις ίδιες τις συνειδήσεις των εκφυλισμένων βιοφυλετικά Ευρωπαίων...   

Η πρώτη [ημι-ιστορική] αναφορά που διαθέτουμε για τη σύγκρουση Ασίας-Ευρώπης, είναι η κατάκτηση της Αιγύπτου, από τους σημιτικής καταγωγής Υξώς. 
Από την πρώτη κιόλας αυτή αφήγηση της αέναης σύγκρουσης, εμφανίζονται και οι ενδιάμεσοι της Ευρασίας - οι Εβραίοι.
Όπως μπορούμε να  συμπεράνουμε από τα λίγα στοιχεία που μας παρέχουν οι αβέβαιες πηγές των φαραωνικών χρονογράφων, φαίνεται ότι η περίοδος των Υξώς στην Αίγυπτο, ήταν μια καλή εποχή για τους νομάδες [τότε] Ιουδαίους, που μετακινούνταν με τα κοπάδια τους, από την ασιατική ήπειρο στην αφρικανική, μέσω της χερσονήσου του Σινά
Οι συγγενείς τους Υξώς τους έδωκαν προνόμια έναντι του γηγενούς κοπτικού πληθυσμού, με συνέπεια η τρομερή φυλή του Ιούδα, να εμφανίσει από τότε αυτό που αποτελούσε πάντοτε το ιδιαίτερο φυλετικό της χαρακτηριστικό...
Την δύναμη του καρκινώματος, που εισέρχεται λαθραία σε ένα ξενο σώμα και το διαλύει.  

Η απελευθερωση της Αιγύπτου από τους Υξώς σήμανε ταυτοχρονα και τη μετατροπή των Εβράιων σε δούλους των φαραώ, δίνοντας διέξοδο στο μίσος του εντόπιου πληθυσμού κατά των Εβράιων, που είχαν καταστεί οι οικονομικοί δυνάστες του.
Η βιβλική αφήγηση της Εξόδου, μας δείχνει με ποιον τρόπο το Εβραϊκό καρκίνωμα, κατορθωσε να διαφύγει από την Αίγυπτο και να εκταθεί στα εδάφη της Μέσης Ανατολής, κατατρώγοντας τους εντόπιους πολιτισμούς, πολλοί εκ των οποίων είχαν αναπτυχθεί από τους "λαούς της θάλασσας" [πιθανόν Έλληνες]

Η αέναη σύγκρουση των δυο κόσμων, από το πρώτο-πρωτο κιόλας επεισόδιο της, ήταν η σύγκρουση Ευρώπης-Ασίας, που στη μέση της είχε σχεδόν πάντα τους Εβραίους. 
Κι αυτοί εν τέλει ήσαν που κατόρθωναν να εκμεταλλευτούν προς όφελος τους, τα θύματα των δύο πλευρών, ασχέτως του ποιος έβγαινε κάθε φορά ο νικητής!

Θυμίζω εδώ ενδεικτικά την εξάπλωση του Εβραϊκού στοιχείου στην Ισπανία, μετά την κατάκτηση της απο τους Μαυριτανούς και την εκπαραθύρωση τους αργότερα, από την Ισαβέλλα και τον Φερδινάνδο ή την καρκινική εξάπλωση των ελληνόφωνων Ιουδαίων στην Ρωμαϊκή Αίγυπτο, που αλλοίωσε την Ελληνική παράδοση του Νεοπλατωνικού Στοχασμού, εισάγοντας τον Ιουδαϊκό μυστικισμό. 
Κι ακόμα πιο  χαρακτηριστική ήταν η προσκόλληση των Εβραίων στην Οθωμανική Υψηλή Πύλη, που επέφερε τα μύρια δεινά τοσο στους Ελληνες υποδουλους του Σουλτάνου, όσο και σε άλλους υποτελείς λαούς των Οθωμανών αλλά και την Εβραϊκή επέλαση στις υπό κατάρρευση φεουδαρχικές κοινωνίες της περιόδου της Αναγέννησης ή της Μεταρρύθμισης.

Η άυλη κυριαρχία του χάρτινου χρήματος, τα τραπεζογραμμάτια, ο τόκος, οι κοινωνίες των χρηματιστηριακών αρπαχτικών και όλη αυτή η κακοδαιμονία, που κατατρώγει σήμερα τις σαρκες της νεοταξιτικης Ευρωπης, είναι η Εβραϊκή μας κληρονομιά, που κινδυνεύει να μας εξαφανίσει.
Η πιο επικίνδυνη ίσως πτυχή της αέναης σύγκρουσης Ευρώπης - Ασίας, είναι ότι οι ασιατικές εισβολές, άνοιγαν συνήθως την κερκόπορτα, για να τρυπώσει στο σωμα της ηπειρου μας, αυτο το καρκινωμα των εθνων, που αυτοαποκαλειται ο περιουσιος λαός του Κυριου.

Μετά τις μαλλον μυθολογικες αναφορες των αυγυπτιακων γραφων ή της βιβλου, εχουμε τις πρωτες πραγματικα ιστορικες μαρτυριες, για τη συγκρουση Ευρωπης-Ασιας.
Τα γεγονοτα των Περσικων πολεμων, ειναι γνωστα σε ολους τους εγγράμματους Ευρωπαίους, πλην των ελληνοφωνων οπαδων των κουρακορεπουσηδων.
Εκτοτε, αυτη η συγκρουση περναει στον χωρο της ιστοριας, δινοντας τις συνταρακτικες αφηγησεις, για τις διαδοχικες εισβολες της Ευρωπης εντος της Ασιας η το αντίστροφο.
Δν χρειαζεται εδω να επαναλαβω τις εκστρατειες του Μεγαλου Αλεξανδοου, τον διαμελισμο της Ασιας στα Ελληνιστικα βασιλεια, την κατοπινη ακμη των αχαιμενιδών ή των σασσανιδών, που προσεδωσαν στην Περσια τη χαμενη της αιγλη, την ισοπεδωση της Ιερουσαλημ απο τον Ρωμαιο Τιτο, τη διασπορα των Εβραιων, τους ατελειωτους αγωνες του Βυζαντιου εναντιον των ασιατικων ορδων, την ακμη της δυναστειας των Αββασιδων, τη θλιβερη ιστορια των σταυροφοριων, την ηττα του Ρωμανου Διογενους στο Ματζικερτ, την εμφανιση των Τουρκομογγολων και... και... και...

Η συγκρουση των δυο κοσμων ουσιαστικα δεν σταματησε ουτε στιγμη να εξελίσσεται.
Ακομα και οι πολεμοι των Ρωσων στο Αφγανισταν ή η λεγόμενη Αραβική άνοιξη και προπαντός η τωρινή μαζική λαθροεισβολή, εντάσσονται ακριβως σ΄αυτή την αεναη συγκρουση.

Ενα από τα πιο σημαντικά γεγονότα που άλλαξαν ριζικά τις μορφές των πολέμων μεταξύ Ευρωπης-Ασιας, ηταν η διαδοση της ισλαμικης πιστης στους Αραβες, κατα τη διαρκεια του 7ου αιωνα.
Μεχρι την εμφανιση του Μωαμεθ, οι πολεμοι μεταξυ Ευρωπης-Ασιας, δεν ειχαν θρησκευτικο χαρακτηρα.
Οι Περσες λογου χαριν ήσαν κατα κυριον λογο ζωροαστριστες, ενω οι Αβαροι ή οι Μογγολοι ήσαν παγανιστες.
Το ισλαμ επικρατησε σε ολους τους λαους της Ασιας, προσδιδοντας επιπλεον τον χαρακτηρα του αμειλικτου θρησκευτικου πολεμου.
Απο τον 7ο αιωνα και δωθε, η αεναη συφκρουση των δυο κοσμων, δεν ειναι μοναχα πολιτισμική ή φυλετική - ειναι προπαντων θρησκευτικη.
Κι αυτό ειναι που καμει την τωρινη συγκρουση Ευρωπης- Ασιας, ζητημα ζωής ή θανατου για τον εναν απο τους δυο κοσμους.

Μπορει φυσικα το ευρωπαπαδαριό να γέρνει υπερ του συμβιβασμου με το Ισλαμ και της δημιουργίας μιας πανθρησκείας, που υποτιθεται οτι θα συνεβαλε στη γεννεση μιας παγκοσμιας διακυβερνησης αλλα αυτο δεν ειναι παρα ενας ευσεβης ποθος των χριστιανων παπαδων, οι οποιοι πιστευουν οτι το να μετατραπουν σε ιερεις της πανθρησκειας ειναι ο πιο σιγουρος τροπος για να διατηρησουν εσαει τα προνομια τους.
Το προβλημα ειναι οτι οι μουσουλμανοι ιμαμηδες εχουν γραμμενους στ αρχιδια τους και τους ευρωπαπαδες και τις ευρωπουτανες, που εχουν εκφυλιστει σε τετοιον βαθμο, ωστε το μονο που μπορουν πλεον να καμουν εναι να ψωνιζουν φτηνους μελαμψους γαμιαδες, στα ψωνιστηρια των ευρωπόλεων/μπουρδελων.

Για το ισλαμ η ιδεα της πανθρησκειας ειναι χειροτερη κι απο το να τους ταϊσουν με το ζορι χοιρινό σουβλακι.
Η ληθη της ιστοριας στην οποια εχει επιπεσει ο δυτικος ανθρωπος δεν του επιτρεπει να δει, αυτα που συντελουνται μπροστα στα ανιστορητα ματια του. Για τους ασιατες μουσουλμανους ομως τα πραγματα ειναι ξεκαθαρα.
Η συγκρουση Ευρωπης-Ασιας [που γνωριζουν πολυ καλα τον αρχεγονο χαρατηρα της] θα λήξει μόνον οταν η ημισεληνος θα κυματιζει σε ολους τους καθεδρικους ναους της Ευρωπης.

Οι ευρωπαιες πορνες των ΜΚΟ μπορουν να προσφερουν πασης φυσεως εκδουλευση στους μελλοντικους κατακτητες τους. Αυτο ομως δεν σημαινει οτι θα τους καλοπιασουν, για να τους αφομοιωσουν εν τελει σε μαι παραπαιουσα Ευρωπη.
Απλως τους καμουν να τις σιχαινονται περισσοτερο, επειδη δικαιως οι ασιατικες ορδες ταυτιζουν την απιστη [και των δυο φυλων] με την πουτανα.

Γι αυτο και όπου εγκαθιδρύουν κυριαρχία οι μουσουλμάνοι, η βία που ασκούν στους υποτελείς τους, ειναι εφιαλτικη,
Ακριβως οπως η βια που ασκουμε σε ενα δουλικο, το οποιο επιπλεον το σιχαινομαστε...

Αν η Ευρωπη δεν συνειδητοποιησει οτι βρισκεται στο μεσον μιας απο τις διαδοχικες φασεις της αεναης συγκρουσης της με την Ασια κι οτι αυτη τη στιγμη διεξαγεται στο εδαφος της, μια νεα μαχη του Ματζικερτ, δεν θα χασει απλως την ελευθερια της.
Θα χασει με τον πιο χυδαιο τροπο και την αξιοπρεπεια της... 

http://panusis.blogspot.gr/