Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

Η μεταναστολαγνεία είναι πάθος... για το Μπομπολέικο.(και όχι μόνο...)

Η μεταναστολαγνεία είναι πάθος
Λάβετε τον κόπο και ρίξτε μια ματιά στο προχτεσινό πρωτοσέλιδο των μπομπολαίων.
Αριστερά, όπως βλέπετε τη φυλλάδα [όλα έχουν τη σημειολογία τους] μπορείτε να απολαύσετε ένα απλό μάθημα προπαγάνδας για αποφασισμένους μεταναστολάγνους.

Φαίνεται ότι, επειδή οι ελληνόφωνες μάζες ταρακουνήθηκαν από το αγριο έγκλημα του Βούλγαρου παιδοκτόνου [πατροκτόνου όπως τον αποκαλούσε ξανθεια τηλεπαρουσιάστρια] οι μπομπολαίοι έσπευσαν να επαναφέρουν τα πράγματα στη θέση τους.
Παρουσίασαν όπως βλέπετε την είδηση της παιδοκτονίας, σε παράλληλη σύνδεση με μια άλλη ξεχασμένη είδηση, όπου κάποιος καλός λαθρομετανάστης πνίγηκε για να σώσει το παιδί του.
Κατά τους μηχανικούς ελέγχου του νου, η διπλή είδηση, η διπλή γλώσσα, τα διπλά μηνύματα, είναι η απαραίτητη πρέζα των μαζών, που καλμάρει τους αναστατωμένους μεταναστολαγνικούς εγκεφάλους.


Ένας κακός λαθρομετανάστης; Και λοιπόν; Παντού υπάρχουν καλοί και κακοί. Ιδού η απόδειξις...

Τα ζύγια της φρίκης επανηύραν τες ισορροπίες τους...

Η μεταναστολαγνική παράνοια οικοδομήθηκε απάνου στη διπλολαλιά του "κι εσείς καταπιέζετε τους μαύρους"
Στις φρικαλέες σφαγές των ισλαμιστών, η μεταναστολαγνική πρέζα δίδεται υπό τη μορφήν του: "μα τα ίδια έκαμαν κι οι σταυροφόροι!" λες και τους είπες κάτι διαφορετικό από το γεγονός ότι το ισλάμ βρίσκεται στον μεσαίωνα...
Στην οφθαλμοφανή διαπίστωση ότι οι μουσουλμάνες φοράνε φερετζέδες και παντρεύονται στα δέκα τους, αντιτάσσουν το ότι κι εμείς εδώ δέρνουμε τις γυναίκες μας [που, ποιος, πότε;]
Δεν τους πιάνεις πουθενά.
Αυτό που για κάθε νουνεχή άνθρωπο θα ήταν η απλή κατανόηση της πραγματικότητας, για τους μεταναστολάγνους ανάγεται σε μια περίπλοκη διαδικασία αυθαίρετων συγκρίσεων και παρανοϊκών συσχετισμών, που βάνουν στο περιθώριο όλους τους κανόνες του στοχασμού, περίπου όπως οι παραληρηματικοί λόγοι του μαρτιάτικου λαγού στην Αλίκη της χώρας των θαυμάτων.

Κάθε λογικός άνθρωπος, ασχέτως του τι ψηφίζει, έχει τη δυνατότητα να αντιληφθεί τουλάχιστον τρία στοιχειώδη προβλήματα που δημιουργεί η λαθρομετανάστευση, ο λαθρεποικισμός και η λαθροεισβολή σε μια ευρωπαϊκή κοινωνία.
Το απλούστατο γεγονός ότι η υπερπληθώρα φτηνών εργατικών χεριών, ρίχνει την αξία της εργασίας.
Το επίσης απλούστατο γεγονός πως αυτοί που διαθέτουν [ή τους διαθέτουν] τουλάχιστον 5.000 ευρά για να περάσουν με το έτσι θέλω τα σύνορα μιας χώρας, δεν έρχονται για καλό.
Και τέλος το οφθαλμοφανές συμπέρασμα πως όταν μπάζεις εδώ μέσα εκατομμύρια ανθρώπους από τα κατακάθια άλλων κοινωνιών, τότε και η εγκληματικότητα θα αυξηθεί και οι πουτάνες θα κάμουν πάρτυ και οι πρεζέμποροι θα κάμουν χρυσές δουλειές και οι λαθρέμποροί θα πλουτίζουν και τα λαμόγια θα κονομάνε και ο τόπος σου θα μαυρίζει μέρα με τη μέρα σαν τις σάπιες πατάτες.

Άσε που οποιοσδήποτε εχέφρων νους θα υποψιάζονταν ευθύς εξ αρχής ότι, αφού πλασάρουν οι μπομπολαίοι τους λαθρομετανάστες, κάτι λάκκο έχει η φάβα...

Για τους μεταναστολάγνους όλα αυτά είναι ακατανόητα.
Η Ελλάδα μετατρέπεται σε ένα πολυφυλετικό μπουρδέλο κι αυτοί αναρωτιούνται πόσο κακοί ήταν οι ιεροεξεταστές του Σαβοναρόλα!
Μύλος...

Ωστόσο, τίποτα το ανθρώπινο δεν πρέπει να μας είναι ξένο. Διότι η μεταναστολαγνεία δεν είναι κοινωνιολογικό ζήτημα, ούτε οικονομικό, ούτε πολιτικό, ούτε ιστορικό, ώστε να την χειριστεί κανείς με λογικούς όρους.
Η μεταναστολαγνεία είναι πάθος.
Πως είναι το αλκοόλ;
Πως είναι η πρέζα;
Πως είναι η ουρολαγνεία;
Πως είναι ο τζόγος;
Ένα τέτοιο πράγμα.
Γι αυτό και δεν έχει κανένα νόημα να εμπλέξεις λογικούς συσχετισμούς και νοητικές διαδικασίες.

Πας εσύ σε έναν αλογομούρη να του εξηγήσεις με πιθανοθεωρητικούς όρους, ότι όσο τα ακουμπάει στα αλογάκια;, τόσο πιο χαμένος θα βγαίνει;
Ή μήπως πιάνεις τον κοπρολάγνο να του ξηγηθεις βάσει της καρτεσιανής λογικής και να του πεις: "στάσου βρε παιδάκι μου... αυτό που κάνεις είναι και ανθυγιεινό και αηδιαστικό και βρωμάει επικίνδυνα;"
Μα το ξέρει!
Κι αυτό του αρέσει...

Ο μεταναστολάγνος δεν γνοιάζεται ούτε τόσο δα για τα βλαβερά αποτελέσματα της λαθρομετανάστευσης στην εργασία. Χέστηκε αν τα μεροκάματα θα κατέβουν στο επίπεδο φιλοδωρήματος. Η συνάρτηση μεταξύ προσφοράς και ζήτησης στην εργασία δεν τον αφορά. Είναι δηλαδή σαν να λες στον χαρτοπαίχτη ότι έτσι και χάσει αυτή την παρτίδα θανάση, δεν θα έχουν να φάνε τα παιδιά του.
Μα αυτόν το μονο που τον απασχολεί είναι το αν θα του κάτσει βαλές για να ταιριάξει στην τριάδα.
Τα παιδιά του θα τα σκεφτεί μοναχά όταν τελειώσει η παρτίδα και κορεστεί κάπως το πάθος του.
Και τότε πάλι δεν θα σου πει: "ντρέπομαι που με κυριεύει έτσι το πάθος μου..."
Το πολυ να σου απαντήσει ότι τον γκαντέμιασε η γάτα του καφετζή και δεν του βγήκε ο ρήγας κούπα...

Τι τον ενδιαφέρει τον μεταναστολάγνο αν ο αλβανκογκολέζος πάει και χέσει στην Ακρόπολη;   
Είναι σαν να μου λες ότι θα πάρει ο σουρωμένος ένα μπουκάλι τζιν και θα πάει να το πιει στην εθνική πινακοθήκη απολαμβάνοντας τους πίνακες του Νικηφορου Λύτρα.
Αυτό που μετράει για τον αλκοολικό δεν είναι ο κόσμος γύρω του αλλά το μπουκάλι δίπλα του.
Υπάρχει η μποτίλια;
Όλα είναι καλά.
Άδειασε η μποτίλια;
Όλα είναι απαίσια ακόμα κι αν βρίσκεται στην είσοδο του Τατζ Μαχαλ...

Πόσω μαλλον για τον μεταναστολάγνο.
Ρε δεν πά να κόβουν κεφάλια οι τζιχαντιστές; Δεν πα να βιάζουν αβέρτα οι πακιστανοί; Δεν πα να σιδερώνουν κοσμάκη οι γεωργιανοί; Δεν πα να πληρώνουνε 200 ευρώ τον μήνα τα αφεντικά;
Τη μποτίλια να χει πλάι του αυτός κι όλα ωραία...
Κι άμα του σκοτίσεις τον έρωτα μπορεί να γυρίσει και να σε πει: φασίστα. 
Είναι δηλαδή σαν να πιάνεις τον αλογομούρη την ώρα της κούρσας και να του πιπιλάς το μυαλό, ότι "ρε μαλάκα, τα έχουν ρυθμίσει τα αλογάκια και συ περιμένεις να βγει πρώτος ο αστραχάν;"

Σιγά μην κάτσει να σε ακούσει. Αφού αυτό είναι που φουντώνει το πάθος του. Αν ήσαν όλα τίμια και λογικά και προβλεπόμενα στις ιπποδρομίες, δεν θα υπήρχαν αλογομούρηδες. Θα υπήρχαν μοναχά αλογοφυσιολόγοι, που θα έβαναν κάτω τις μετρήσεις τους και θα σου έλεγαν ποιο αλογακι θα τερματίσει πρώτο στην κούρσα...   

Έτσι και η μεταναστολαγνεία.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, τα πιο χοντρά λεφτά διεθνώς παίζονται στα ναρκωτικά, στην πορνεία, στον τζόγο και στη λαθρομετανάστευση, η οποία σχετίζεται και με τα δύο πρώτα.
Όλα είναι πάθη! Ανθρώπινα πάθη.
Κι απάνω στα πάθη χτίζονται οι οικονομικές αυτοκρατορίες...


http://panusis.blogspot.gr/