Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Εν μέσω της οικονομικής κρίσεως που μαστίζει την πατρίδα μας, “πέρασε” στα ψιλά των Μέσων Μαζικής Αποχαύνωσης η πιο σημαντική είδηση για την Ορθόδοξη Ελλάδα. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης στο Στρασβούργο, την 1η Ιουλίου 2014 απέρριψε την προσφυγή μιας Γαλλίδας υπηκόου, η οποία προσέφυγε στο Δικαστήριο στις 11 Απριλίου 2011 κατά της Γαλλίας και διεκδικούσε το δικαίωμα να φοράει σε δημόσιους χώρους νικάμπ (το οποίο καλύπτει μόνο το πρόσωπο) και μπούρκα (η οποία καλύπτει το πρόσωπο αλλά και το σώμα). Πιο συγκεκριμένα, το Δικαστήριο αποφάσισε κατά πλειοψηφία δικαιώνοντας τις γαλλικές αρχές που στις 11 Οκτωβρίου 2010 είχαν απαγορεύσει με Νόμο την χρήση τους,
θεωρώντας πως η επιβολή αυτού του μέτρου ήταν αντικειμενικά και εύλογα αιτιολογημένη. Στην αιτιολόγηση δε αναφέρεται πως αυτή η χρήση, δηλαδή του νικάμπ και της μπούρκας, είχε συγκεκριμένες αρνητικές επιπτώσεις στην κατάσταση των γυναικών οι οποίες για θρησκευτικούς λόγους επιθυμούσαν να τις φορούν δημοσίως. Επίσης, γίνεται αναφορά πως δεν παραβιάζεται το άρθρο 8 (που αφορά το δικαίωμα στο σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, καθώς επίσης δεν παραβιάζεται το άρθρο 9 (που αφορά το δικαίωμα στο σεβασμό της ελεύθερης σκέψης, συνείδησης και θρησκείας).
Ωστόσο, αυτή η ιστορική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπου κρίθηκε “θεμιτή” για τη Γαλλία η απαγόρευση του ισλαμικού ενδύματος καθολικής κάλυψης που φορούν οι μουσουλμάνες, δημιούργησε κύμα συμπαράστασης και αξίωσης και στην Αυστρία. Έτσι, στις 3 Ιουλίου 2014 το Κόμμα των Ελευθέρων - το μεγαλύτερο κόμμα της αυστριακής αντιπολίτευσης – επικαλούμενο τη χθεσινή σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, απαίτησε η απαγόρευση να γίνει πράξη και στην Αυστρία. Για τον λόγο αυτό προτίθεται να καταθέσει πολύ σύντομα σχετική πρόταση προς συζήτηση στην αυστριακή Βουλή με πρωτοβουλία της αρμόδιας γυναικείων θεμάτων του Κόμματος των Ελευθέρων, η οποία μεταξύ άλλων δήλωσε: «…Σε μεγάλους συντηρητικούς κύκλους της ισλαμικής κοινωνίας μεταναστών κυριαρχεί η άποψη πως “οι γυναίκες είναι άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας”.
Ένα από τα πολλά εργαλεία της καταπίεσης των γυναικών είναι η μπούρκα, ενώ δεν υπάρχει κανένας θρησκευτικός εξαναγκασμός στο Ισλάμ που να προβλέπει ένδυμα καθολικής κάλυψης και ως εκ τούτου μια απαγόρευση του δεν αποτελεί παραβίαση της θρησκευτικής ελευθερίας στην Αυστρία…».
Από τα παραπάνω φαίνεται πως η πολιτισμένη και Χριστιανική Ευρώπη, έστω και αργά αντιλαμβάνεται το μεγάλο κίνδυνο που διατρέχει από τα ισλαμικά στίφη που έχουν κατακυριεύσει τη Γηραιά Ήπειρο. Γιατί, πως είναι δυνατόν να συνυπάρξει η ασυμβατότητα των σκληρών μουσουλμάνων με τις παραδοσιακές χριστιανικές αξίες των ευρωπαίων που όμως δυστυχώς καθημερινά εξαϋλώνονται όλο και περισσότερο παρέχοντας γόνιμο έδαφος αντίδρασης στους μουσουλμάνους «κατακτητές». Μια αντίδραση που μετατρέπεται σε μίσος κατά του χριστιανισμού σε όλους τους χώρους λατρείας τους, όπου διακηρύττουν αυτό το μίσος.
Και ενώ στη δεκαετία του ΄80 η Ευρώπη «αγόραζε» εργατικό δυναμικό από σκληρές μουσουλμανικές χώρες, σήμερα αυτοί έχουν πολλαπλασιασθεί αφού γεννοβολούν ασταμάτητα και καθημερινώς αξιώνουν και περισσότερα δικαιώματα. Έτσι, παρ΄ ότι φιλοξενούμενοι στις ευρωπαϊκές χώρες, προσπαθούν να επιβάλουν τους δικούς τους νόμους με ακραίες πολλές φορές συμπεριφορές. Επί παραδείγματι, στην Κοπεγχάγη διαδήλωσαν κατά της ελεύθερης διακίνησης των ναρκωτικών, της πορνείας, του γάμου μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, γιατί όλα τα παραπάνω είναι αντίθετα προς την φιλοσοφία της θρησκείας τους. Αλλά πώς να μην γίνει αυτό, όταν στην Κοπεγχάγη υπάρχει οργανωμένο και ολοκληρωμένο τζαμί, όπου στεγάζεται και η Ισλαμική Διεθνής Τράπεζα; Όταν αυτή η χώρα (Δανία), όπως η Σουηδία και η Ολλανδία νομιμοποίησαν το “Σόδομα και Γόμορρα”;
Είναι βέβαιο πως η αφελής Ευρώπη, πολύ σύντομα θα πληρώσει βαρύ τίμημα της πολιτικής μεταναστευτικής αποκοτιάς της. Πολύ σύντομα, πολλές ευρωπαϊκές πόλεις θα πνιγούν στο αίμα ως αποτέλεσμα της αυθαιρεσίας με την οποία τροφοδότησαν τις μουσουλμανικές ορδές. Το αίμα, κυρίως αλλόθρησκων είναι κανόνας της θρησκείας τους. Θυμηθείτε πως τουλάχιστον επτά άνθρωποι στις αρχές του Φεβρουαρίου 2012, είχαν σκοτωθεί και δεκάδες είχαν τραυματιστεί, στο Αφγανιστάν, όταν οργισμένοι Αφγανοί είχαν κατέβει στους δρόμους για να διαδηλώσουν το κάψιμο του Κορανίου από στρατιώτες του ΝΑΤΟ.
Στο σημείο αυτό πιστεύω πως αξίζει τον κόπο να υπενθυμίσω πως από επίσημα στοιχεία η εισροή μουσουλμάνων λαθρομεταναστών από το Αφγανιστάν στην πατρίδα μας, είναι από τα υψηλότερα ποσοστά. Σύμφωνα λοιπόν, με τις επίσημες καταγραφές, εισήλθαν παράνομα στη χώρα μας το 2006 - 5.200 Αφγανοί, το 2007 – 6.500, το 2011 ξεπέρασαν τις 35 χιλιάδες.
Αλλά από τη στιγμή που αναφέραμε τη Δανία, ας θυμηθούμε το Σεπτέμβριο του 2005, όταν η δανέζικη εφημερίδα Jyllands Posten δημοσίευσε σκίτσα που αναφέρονταν στον Μωάμεθ, μέσα στο πλαίσιο της ελευθερίας του λόγου, όπως ισχυρίστηκε η δανέζικη κυβέρνηση προκειμένου να κατευνάσει την αντίδραση των μουσουλμανικών χωρών. Όμως, σε απάντηση οι ισλαμικές χώρες άρχισαν να ανακαλούν τους πρεσβευτές τους από την Κοπεγχάγη και διοργάνωσαν συλλαλητήρια, καίγοντας σημαίες της Δανίας έξω από τις Δανέζικες πρεσβείες, κηρύσσοντας ταυτόχρονα μποϊκοτάζ στα δανέζικα προϊόντα. Βέβαια, αυτή η ιστορία είχε συνέχεια, όταν στις αρχές του 2008 εφημερίδες της Δανίας απεικόνισαν τον Μωάμεθ ως τρομοκράτη. Αυτά τα σκίτσα ήταν μια αντίδραση στην απόπειρα δολοφονίας του συντάκτη των γελοιογραφιών του 2005 - Kurt Vestergor - από μουσουλμάνο μετανάστη. Ωστόσο, τον Ιανουάριο του 2010, ένα άνδρας από την Σομαλία με ένα τσεκούρι προσπάθησε και πάλι να σκοτώσει τον Vestergor.
Στην πατρίδα μας την Ελλάδα, ο πληθυσμός της ήταν αμιγώς Ορθόδοξος. Όμως, τις τελευταίες δεκαετίες με την ανοχή των προδοτικών κυβερνήσεων, επετράπη και συνέρρευσαν χιλιάδες μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες. Η Ελλάδα ήδη έχει αλλάξει και τίποτε δεν είναι όπως ήταν χθες. Με γρήγορους ρυθμούς, από τη στιγμή που δεν υπάρχει Εθνική μεταναστευτική πολιτική, αλλάζει η σύνθεση του πληθυσμού μας. Άλλωστε, παλαιότερη έκθεση του Παντείου Πανεπιστημίου ανέφερε πως το 2050, οι αλλοδαποί θα είναι περισσότεροι από του Έλληνες.
Συνεπώς, η Ευρώπη ξυπνά και προσπαθεί να αντισταθεί στο Ισλάμ. Το 2009 στην Ελβετία εγκρίθηκε μέσω δημοψηφίσματος η επιβολή απαγόρευσης κατασκευής μιναρέδων. Οι δρόμοι της Ελβετίας είχαν γεμίσει με αφίσες οι οποίες αναπαριστούσαν μια γυναίκα με μπούρκα και πίσω της επτά μιναρέδες που διατρυπούσαν την ελβετική σημαία. Στην Ελλάδα του 2014 η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε νόμιμη την κρατική χρηματοδότηση, ύψους 1,1 εκατ. ευρώ, που προορίζονται για τα έργα ανέγερσης του ισλαμικού τεμένους επί της Ιεράς Οδού, στην περιοχή του Βοτανικού στην Αθήνα. Αλλοίμονο, θα τρίζουν τα κόκαλα των Αρχαίων Ελλήνων για τη βεβήλωση της περιοχής.
Διαχρονικά η Ελληνική Πολιτεία εκφραζόταν από χαμηλοϋψείς και χαμερπείς πολιτικούς ταγούς που αργά ή γρήγορα εξαφανίζονται από το πολιτικό στερέωμα και τα μόνα που τους θυμίζουν είναι ιταμές και προδοτικές θέσεις που εξέφρασαν στο διάστημα της παντοδυναμίας τους. Ένα τέτοιο φαιδρό πρόσωπο, ήταν και η Άννα Νταλάρα, υφυπουργός Εργασίας και κοινωνικής ασφάλισης στην κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ και του Γ.Παπανδρέου, που δήλωνε πριν από τις εκλογές του 2009, στα ΜΜΕ: «Δεν υπάρχουν λαθρομετανάστες, παρά μόνο, λαθραία τσιγάρα και αν υπάρχουν και αυτά». Και λίγο μετά τις εκλογές: «Η κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει άμεσα το μεταναστευτικό με μια συγκροτημένη και συστηματοποιημένη πολιτική και θα έχει τρείς άξονες: 1os - Την φύλαξη των συνόρων και την επίσπευση διαδικασιών ασύλου για πρόσφυγες. 2os - Την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στους μετανάστες και την ένταξη όσων είναι δυνατόν. 3os - Την εξασφάλιση της ασφαλούς ζωής των Ελλήνων πολιτών στις τοπικές κοινωνίες».
Συμπέρασμα: Όλη η Ευρώπη ανησυχεί και εξετάζει λύσεις κατά της μάστιγας του Ισλάμ, εκτός από την εφησυχασμένη και κοιμώμενη Ελλάδα.
