"ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΟΠΛΙΤΗΣ"

"ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΟΠΛΙΤΗΣ. ΕΤΣΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ! ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΡΑΤΟΣ"!!

Αυτά είπε κάποτε ο ελληνομαθής και ελληνολάτρης Τόμας Τζέφερσον (3ος Πρόεδρος των ΗΠΑ), τονίζοντας το ρόλο της πολιτοφυλακής των ΗΠΑ στην άμυνα της χώρας τους. Επανέλαβε αυτά που οι δικοί μας πρόγονοι είχαν θεσπίσει, χιλιάδες χρόνια πριν.

Παρατηρώντας κάποιος όλες τις Λέσχες, Σωματεία, Ενώσεις και Ομοσπονδίες Εφέδρων που υπάρχουν στην Ελλάδα, τις δραστηριότητές τους, τον ενθουσιασμό τους και κυρίως τη θέλησή τους για διατήρηση της μαχητικής τους ικανότητας και ετοιμότητας, ώστε να προσφέρουν αν χρειασθεί, τις άοπλες ή ένοπλες υπηρεσίες τους προς την πατρίδα, δεν μπορεί παρά να τους θαυμάσει και να τους παραδεχθεί.

Να παραδεχθεί αυτούς τους ανιδιοτελείς και φλογερούς πατριώτες που δεν διστάζουν να αφιερώσουν τον χρόνο τους, εις βάρος των οικογενειακών τους υποχρεώσεων για να ασκηθούν σωματικά και τεχνικά σε στρατιωτικά αντικείμενα και όχι μόνο. Συνήθως με μικρή και σε αρκετές περιπτώσεις καθόλου υποστήριξη από την πολιτεία.

Υπάρχουν διιστάμενες απόψεις γι' αυτές τις Λέσχες. Άλλοι υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει αυτού του είδους οι Λέσχες να ασχολούνται με την στρατιωτική εκπαίδευση, παρά μόνο με παροχή κοινωφελών αόπλων υπηρεσιών. Θεωρούν ότι η μετεκπαίδευση της εφεδρείας από τις ένοπλες δυνάμεις είναι αρκετή.

Υπάρχουν φωνές που ψιθυρίζουν "θεωρίες συνωμοσίας" για παραστρατιωτικές οργανώσεις δεξιών ή ακροδεξιών τάσεων και άλλων, υπόπτων επιδιώξεων!

Όλα είναι ανακριβή, για να μη πω τη χοντρή λέξη "ψέματα" και στη δεύτερη περίπτωση αγγίζουν τα όρια της επιστημονικής φαντασίας. Και αυτό το γνωρίζω πολύ καλά, περισσότερο για τις Λέσχες των Ειδικών Δυνάμεων. Αν κάποιος θέλει να το διαπιστώσει, μπορεί εύκολα να επισκεφθεί μια τέτοια Λέσχη ή παράρτημά της και να μιλήσει μαζί τους.

Όπως το λέει η λέξη είναι λέσχες ή σύνδεσμοι παλαιμάχων, φίλων, συναδέλφων που ενώνονται από το κοινό πνεύμα των μαχητών, το πνεύμα των Ειδικών Δυνάμεων. Δένονται και μετά το στρατό ακόμη και οικογενειακά, και ασχολούνται με πολλαπλές δραστηριότητες.

Μιλώντας κυρίως για το χώρο των Ειδικών Δυνάμεων, ξέρω ότι ο χρόνος που κατά τακτά χρονικά διαστήματα καλούνται δεν επαρκεί για την συντήρηση της εκπαίδευσής τους και λογικά οργανώνουν την δική τους ξεχωριστή εκπαίδευση, συνήθως κάθε Σαββατοκύριακο.

Παρακολουθώντας τις δραστηριότητές τους, αλλά έχοντας και την ευκαιρία να επικοινωνήσω με εφέδρους μέλη τέτοιων Λεσχών, θα ήθελα να παραθέσω μερικές συμβουλές-προτάσεις για την εκπαίδευση που κάνουν, με βάση την εμπειρία μου και την πείρα πολλών ετών στο χώρο:

* Είναι πολύ δύσκολο ένας έφεδρος να φτάσει στο επίπεδο εκπαίδευσης ενός μονίμου, επαγγελματία με την καλή έννοια, μαχητή. Ο δεύτερος εξασκείται σε καθημερινή βάση, εξελίσσεται, επιμορφώνεται και αξιολογείται συνεχώς για τη δουλειά του. Ο πρώτος, μόλις απολυθεί, εξ αντικειμένου ασχολείται μόνο στον ελεύθερο χρόνο του. Επομένως χρειάζεται ένα σωστό ρυθμό εκπαίδευσης, με μεγαλύτερο κύκλο ολοκλήρωσης συγκεκριμένων αντικειμένων. Δεν μπορούν όλα να γίνουν μαζί. Θέλει "τέμπο", σύστημα και συντονισμό.

* Πρέπει πρώτα να καλύπτονται οι βασικές ατομικές ικανότητες του μαχητή και μετά να πηγαίνουμε στα πιο προχωρημένα αντικείμενα. Ξέρω ότι οι τεχνικές CQB συναρπάζουν και ενθουσιάζουν αυτούς που ασχολούνται με το airsoft ή paintball. Ένας μαχητής όμως πρέπει να ξέρει και να διατηρεί σε ύψιστο βαθμό την ατομική τακτική. Είχα ρωτήσει κάποτε σε μια συζήτηση ένα φίλο."Ποιούς κανόνες πρέπει να πληρεί μια θέση μάχης;" Δυσκολεύτηκε πολύ να μου πει 2-3 πράγματα. Όταν δε τον παρακίνησα να "πιάσει" θέση, πολλά ήταν λάθος! Σίγουρος τραυματίας το λιγότερο, σε πραγματική κατάσταση. Δώστε σημασία στην ατομική τακτική πριν προχωρήσετε σε πιο εξειδικευμένα αντικείμενα. Συντηρείτε τις ικανότητές σας και τις γνώσεις σας.

* Μεγάλο κεφάλαιο είναι η φυσική κατάσταση. Χωρίς αυτή δεν γίνεται τίποτα. Οι φίλοι που έχουν λάβει μέρος σε διεθνείς ασκήσεις εφέδρων το γνωρίζουν πολύ καλά. Ό,τι γνώσεις και αν έχεις, αν φτάσεις στα όρια της αντοχής σου, αρχίζεις να παραπαίεις. Δεν μιλάω για εξεζητημένα πράγματα, ούτε για σουπερ-αθλητές. Η κίνηση, το περπάτημα στο βουνό, στην εξοχή, λίγο τρέξιμο ή ποδήλατο είναι αρκετά για να διατηρείται κάποιος σε "φόρμα". Αυτό χρειάζεται.

* Αξιολόγηση! Ό,τι κάνετε πρέπει να το αξιολογείτε και να κρατάτε αρχείο. Μόνο έτσι θα ξέρει που υστερεί ο καθένας, ώστε να προσπαθήσει να βελτιωθεί. Αν οργανώνετε ασκήσεις, κρατείστε τις σε επίπεδο ομάδας. Εκεί είναι το βασικό "κύτταρο" μιας μονάδας. Σενάρια απλά και επεισόδια έκτακτα, για να αντιλαμβάνεσθε την άμεση αντίδραση σε ενέργειες που πρέπει να γίνουν. Είναι αυτό που ονομάζουμε ΒΟΕ στο στράτευμα, δηλαδή Βασικές Οδηγίες Επιχειρήσεων ή όπως τις ονομάζουν οι Αγγλοσάξωνες SOPs (Standard Operational Procedures)

Αυτά τα λίγα είχα να πω, και ελπίζω να βοηθήσουν σε κάτι.

Ανιχνευτής

tolmwnnika.blogspot.com