Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΡΑΝΙΣΚΟΦΣΚΙ ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΟΣΚΟΠΙΑΝΩΝ. ΦΥΛΑΚΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΗΛΩΝΕΙ ΕΛΛΗΝΑΣ.

ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΟΙ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΡΑΣΟΦΟΡΟΙ;

22  ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ  2016

Φυλακισμένος Αρχιεπίσκοπος στα Σκόπια επειδή φώναξε «η Μακεδονία είναι Ελληνική»

Σήμερα ο μάρτυρας Έλληνας συμπληρώνει τρία χρόνια στις φυλακές των Σκοπίων, όπου λιώνει αβοήθητος. Η Διεθνής κοινότητα μόνο λεκτικά συμπαρίστανται στο δράμα του Ιωάννη. Οι ομόδοξοι Σέρβοι δεν κάνουν καμία θεαματική ενέργεια για να τον αποφυλακίσουν. Ούτε οι Έλληνες έκαναν κάτι  στον  άνθρωπο  που υπερασπίστηκε τα Ελληνικά δίκαια της Μακεδονίας, φωνάζοντας κι αυτός μαζί με 10 εκατομμύρια Έλληνες, ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική.
Από τότε ο Ιωάννης πληρώνει πολύ βαρύ τίμημα σε μια φυλακή κόλαση.
Όπως έγραψε προ ημερών ο ίδιος, ζήτησε δύο φορές από τον διευθυντή των Φυλακών να του επιτρέψει να επισκεφθεί τα μέλη της Ιεράς Συνόδου της Ορθόδοξης Αρχιεπισκοπής της Οχρίδας, ιερείς και μοναχούς, αλλά του αρνήθηκε χωρίς εξήγηση.
Στην ίδια επιστολή του περιγράφει τις άθλιες συνθήκες στέγασης (33 άτομα σε ένα δωμάτιο με μόνο μία τουαλέτα), κακό φαγητό και κακή υγιεινή, και η φυλακή δεν δίνει ούτε ένα πιάτο και κουτάλι στους φυλακισμένους, γι” αυτό πρέπει να τα φέρουν από το σπίτι.

Η υπερήλικη μητέρα του, που τον επισκέφθηκε προ ημερών επιβεβαίωσε, τις φήμες ότι ο γιος της Ιωάννης βρίσκεται σε κακή κατάσταση υγείας. Κάθε μέρα βασανίζεται από το προσωπικό των φυλακών, με απόφαση της Διοίκησης των Φυλακών, ενώ του ασκείται συνεχώς η πίεση, μετά την απελευθέρωσή του από τη φυλακή, να εγκαταλείψει την «Δημοκρατία της Μακεδονίας», με την απειλή ότι αν δεν συμφωνήσει, θα τον εξαφανίσουν.

Αυτή είναι η τύχη των ανθρώπων που αγαπούν την Ελλάδα και φωνάζουν για την ελληνική Μακεδονία, μέσα στα Σκόπια.

Ο  Τσίπρας  και  ο  Μητσοτάκης  ενδιαφέρονται  μόνο  για  τους λαθρομετανάστες  του  Σόρος.

 

Ένα από τα πλέον άγνωστα τμήματα των, εκτός της Ελλάδος, Ελλήνων, είναι αυτό που κατοικεί στην «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Το πολιτικό αδιέξοδο στις σχέσεις με την Ελλάδα, η ιδεολογία του «μακεδονισμού» που εφεύραν οι εβραίοι Τίτο και Πιάντε, η παραδοσιακή έλλειψη ενδιαφέροντος τόσο από το «ελληνικό» κράτος και τα εκπορνευμένα ΜΜΕ των Αθηνών, όσο και από την ακαδημαϊκή «ελληνική» κοινότητα, συνέβαλαν στην άγνοια της ιστορίας τους αλλά και της σύγχρονης παρουσίας τους.  Η Ελληνική μειονότητα των Σκοπίων είναι δυστυχώς η πιο αδικημένη, η πιο λησμονημένη και η πιο αγνοημένη από όλες τις ελληνικές μειονότητες και παροικίες του εξωτερικού.

 Η μειονότητα  που 

αντιμετωπίζεται με τον χειρότερο τρόπο από το «ελληνικό» πολιτικό 

σύστημα, το «ελληνικό» υπουργείο των εξωτερικών και τα ελληνόφωνα 

ΜΜΕ.  Η επίσημη Αθήνα των πρακτόρων πολιτικών της, δια της κυβέρνησης και του τύπου της, υπερασπίζεται με πρωτοφανή ζήλο και πάθος τα συμφέροντα της FYROM σε βάρος της Μακεδονίας.

 

Στους   Σκόπους,  μετά την Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (1878), συγκεντρώθηκαν σε κείμενο διαμαρτυρίας κατά των Μεγάλων Δυνάμεων 10.000  ελληνικές  υπογραφές  από μόνιμους κατοίκους  των  Σκοπείων.  

Η πόλη  τότε  δεν  ξεπερνούσε  τους  20.000  κατοίκους.

Η  ελληνική κοινότητα εκεί, διατηρούσε δύο εκκλησίες,  ημιγυμνάσιο, παρθεναγωγείο  και δημοτικό σχολείο με περισσότερους από 850 μαθητές.

Η  συστηματική  γενοκτονία των   Ελλήνων   Μακεδόνων,  από το 1912  μέχρι   το 1992,  συνολικά ανέρχεται  σε  700.000 Έλληνες, (διπλάσιοι από τους Πόντιους που σκότωσε ο ντονμές Κεμάλ).
Η γενοκτονία  έγινε  από  τους  Σέρβους,  τους  Βουλγάρους,  τους  Σκοπιανούς,   τους  Κομμουνιστές  των εβραίων  Τίτο  και  

Πιάντε  και    τους  ελληνόφωνους   εβραιοκομμουνιστές  του  ΚΚΕ.

ΜΙΑ  ΠΡΩΤΗ  ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ  ΤΩΝ  ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ  ΣΤΗΝ  ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ  ΒΟΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΩΣ:

Α.  1941

Η απογραφή που έκαναν το 1941 οι Γερμανοί κατακτητές. Απ’ αυτήν προκύπτει ότι σε σύνολο 800.000  της Γιουγκοσλαυικής  επαρχίας 

Βαρδάσκα, το 12%, δηλαδή 100.000, ήταν Έλληνες.

Β.  1951

Στην εβραιοκομμουνιστική  εποχή των  Εβραίων   Τίτο και Πιάντε, στην απογραφή του 1951, θα απογραφούν 158.000  που  δηλώνουν  Έλληνες στην ίδια  περιοχή. Απ’ αυτούς οι 25.000 ήταν γηγενείς Έλληνες κάτοικοι Μοναστηρίου, 100.000 βλαχόφωνοι και 32.000 πολιτικοί πρόσφυγες. Σε σύνολο 900.000 οι ελληνικής συνείδησης κάτοικοι ανέρχονταν στο 18%.

Μετά  το  1951 οι αρχές θα εκπονήσουν πολιτική μείωσης του αριθμού των Ελλήνων. Αυτό θα το πετύχουν με την υποχρεωτική καταγραφή των Βλάχων ως «Αρομούνων» ή ως «Μακεδόνων». Αντίστοιχα θα επιχειρήσουν και με τους πολιτικούς πρόσφυγες, μικρό μέρος των οποίων προερχόταν από το «σλαβομακεδονικό» αυτονομιστικό κίνημα. Ο διωγμός των ελληνικής συνείδησης κατοίκων της περιοχής αυτής της τότε ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, πήρε το χαρακτήρα της υποχρεωτικής τους διάσπασης σε διαφορετικές εθνοτικές ομάδες: Βλάχοι, Σαρακατσάνοι, «Μακεδόνες», Γιουγκοσλάβοι.

Γ.  1961 – 1971

Οι απογραφές του 1961 και του 1971 δίνουν τελείως ασαφή στοιχεία.  Με μια έννοια, μόνο μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και  κατά την εποχή της δημοκρατικής ευφορίας και πριν επικρατήσουν οι ακραίοι εθνικιστές, που ανήγαγαν τον «μακεδονισμό» σε κυρίαρχη και αποκλειστική ιδεολογία του νέου κράτους, μπορεί να θεωρηθεί ότι υπήρξε ελεύθερη διατύπωση του εθνικού συναισθήματος.

 Δ.  1991

Σύμφωνα με την επίσημη απογραφή και τις στατιστικές που πραγματοποιήθηκαν στη Δημοκρατία των Σκοπίων το 1991, το αποτέλεσμα των οποίων ποτέ δεν παρουσιάστηκε δημοσίως, αλλά και από άλλες δημοσιογραφικές και διπλωματικές πηγές που παρουσιάστηκαν, έχει προκύψει ότι το 18% των 2.000.000 κατοίκων της Δημοκρατίας των Σκοπίων είναι  Ελληνικής  Καταγωγής.

Δηλαδή, περίπου 360.000 γηγενείς Έλληνες.

Πρέπει  να  το  συνειδητοποιήσουμε.

Σύμφωνα  με  τους  ίδιους  τους  βουλγάρους  των Σκοπίων  το  1991 το  18% των  κατοίκων  των Σκοπίων,  δηλαδή  360.000  ήταν  ΕΛΛΗΝΕΣ.

Ο  Κίρο Γκλιγκόροφ,  πρώτος πρόεδρος  της FYROM, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα παλαιότερα απογραφικά στοιχεία,  τις εκτιμήσεις της αμερικανικής πρεσβείας και τις εκτιμήσεις των δικών του υπηρεσιών  κατά την περίοδο των πρώτων  συνομιλιών για την επίτευξη συμφωνίας για το όνομα του νέου κράτους, δήλωσε στην τσεχική εφημερίδα Cesny Denik τον Ιούνιο του ‘92, ότι στα Σκόπια ζουν τουλάχιστον 100.000 πολίτες ελληνικής καταγωγής.

Στην απογραφή του 1994 που  έγινε στο  κράτος των Σκοπίων, είχαν δηλωθεί 349 Έλληνες και 8.300 Βλάχοι  ως ξεχωριστή εθνική ομάδα. Στην πρόσφατη απογραφή του 2002, δήλωσαν ελληνική καταγωγή 422 άτομα. Είναι προφανές  ότι το τεταμένο κλίμα στις σχέσεις Ελλάδας-FYROM, επηρέασε τον ελληνικό πληθυσμό στο να αποκαλύψει την εθνική του ταυτότητα.

   

Οφείλουμε όμως να συνειδητοποιήσουμε ότι οι Έλληνες Μακεδόνες σε όλη την ιστορική τους πορεία έχουν σταθεί άξιοι της ελληνικότητάς τους, την οποία δεν εγκατέλειψαν ούτε στην σύγχρονη εποχή της πτώσης των ιδεολογιών και της παγκοσμιοποίησης. Την απέδειξαν δε, τόσο με την οικονομική και πνευματική ανάπτυξη που επέδειξαν, όσο και με την συμμετοχή τους στους εθνικούς αγώνες.      

 ΤΟ  1912 -13  ΟΙ  ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ  (ΣΑΝ  ΜΕΡΟΣ  ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ)  ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑΝ  ΩΣ  ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ

Όταν η βόρειος Μακεδονία έγινε μέρος της Σερβίας το 1912-13, οι Μακεδόνες θέλησαν να παραμείνουν  στις εστίες τους και αναγνωρίστηκαν επίσημα από το βασίλειο Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων ως ΕΛΛΗΝΙΚΗ  μειονότητα.

 Αυτό σ’ αντίθεση με τους κατοίκους της σημερινής FYROM, που τότε δεν είχαν επινοηθεί ως συγκροτημένη εθνότητα - αυτό έγινε με το διάταγμα των  Εβραίων  Τίτο  και  Πιάντε στο Γιάιτσε το 1943.

Έτσι λοιπόν νομικά οι Έλληνες είναι μειονότητα στην FYROM, στην Ελλάδα όμως δεν μπορεί νομικά να υπάρξει μειονότητα  FYROM, διότι δεν το προβλέπει καμία συνθήκη, καθότι η σλαβική μειονότητα που υπήρχε εκείνη την εποχή είχε ήδη το 1924 αναγνωρισθεί ως βουλγαρική.

Όταν όμως σε λίγο ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, άρχισε να φεύγει η Ελληνική νεολαία και οι στρατεύσιμοι γενικά, προς την Θεσσαλονίκη, διότι τους στρατολογούσαν οι Σέρβοι και τους έστελναν στο μέτωπο της Κροατίας. Μετά τον πόλεμο, η φυγή προς την Ελλάδα συνεχίστηκε, αραιότερα όμως. Έφυγαν κυρίως οι πλούσιες αστικές οικογένειες. Και έμειναν όλες οι μεσαίες, οι αγροτοκτηνοτροφικές και οι φτωχότερες οικογένειες. Αυτό μπορεί να το διαπιστώσει ο κάθε ενδιαφερόμενος αν περπατήσει και μιλήσει με χιλιάδες ανθρώπους σε χωριά και πόλεις. Η μεγάλη πλειονότητα εξ αυτών αφορά Βλαχόφωνους Έλληνες οι οποίοι ήταν κτηνοτρόφοι. Να έρθουν λοιπόν στην νότια Ελλάδα; Γιατί; Επειδή είχε μήπως καλύτερο χορτάρι; Εκεί βέβαια εξακολουθούν να βρίσκονται και σήμερα.

 

Η ΑΡΧΑΙΑ  ΚΑΝΟΝΙΚΗ  ΕΛΛΗΝΙΚΗ 

 ΟΡΘΟΔΟΞΗ  ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΤΗΣ 

 ΛΥΧΝΙΔΑΣ  (ΑΧΡΙΔΑΣ)–ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Πρόκειται για την δεύτερη, την κανονική εκκλησία, την οποία αναγνωρίζουν οι Ορθόδοξες εκκλησίες, σε αντίθεση με την σχισματική «Μακεδονική» που είναι το προπαγανδιστικό εξάρτημα του καθεστώτος των βουλγαροσκοπιανών.  Αρχιεπίσκοπος  είναι ο Ιωάννης Μπρανισκόφκι, που  μπαινοβγαίνει στις φυλακές του Ιντρίζεβο, καταδικασμένος για «αντιμακεδονισμό».

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ     ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

Ο Μητροπολίτης Γιοβάν Βρανισκόφσκι είναι 100% Έλληνας.

 Το έγραψε ακόμα και η βουλγάρικη εφημερίδα των Σκοπίων «Ουτρίνσκι Βέσνικ» ότι είναι: «Τσίντσαρος και πιο φανατικός Έλληνας από τους Έλληνες» (αυτός είναι ένας γενικός χαρακτηρισμός με τον οποίο χαρακτηρίζουν τους Τσιντσάρους δηλ. τους Βλάχους).

 Ο Γιόβαν τα ελληνικά τα έμαθε από το σπίτι του, από το χωριό του, κοντά στην πόλη Στρούγκα, από τον παππού και την γιαγιά του.

 Βγήκε όμως κανείς από την Αθήνα να τον στηρίξει; Τόσες φυλακές και τόσους εξευτελισμούς; Γιατί οι Βλάχοι ιερείς στους Σκόπους να χειροτονούνται από το Βουκουρέστι; Πόσους ιερείς Βλάχους σπούδασαν και χειροτόνησαν οι αυλές  των ανίκανων και διεφθαρμένων «ελλήνων» δεσποτάδων και ο ανύπαρκτος και ανίκανος Ιερώνυμος, ο προσωπικός φίλος των σοδομοκαροτοειδών πολιτικών;

Η βία που ασκήθηκε και ασκείται σε αυτή την εκκλησία και τους κληρικούς της (το ποίμνιο της είναι αποκλειστικά Έλληνες Βορειομακεδόνες), είναι τεράστια.

Ακολουθούν λίγα γεγονότα:

1)     Τον Φεβρουάριο του 2004, ανεξέλεγκτος όχλος, υποκινούμενος από τις επίσημες αρχές της ΦΥΡΟΜ και την «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία», πυρπολεί την Ιερά Μονή που βρίσκεται στο χωριό Νιζέπολιε  (Αρχαίο  Ελληνικό  χωριό  Νιζόπολη).   Πιάνουν τους Μοναχούς και αφού τους κακοποιούν, τους  κουρεύουν, τους ξυρίζουν και τους  διώχνουν βιαία, επειδή  αποδέχτηκαν την δικαιοδοσία του κανονικού Αρχιεπισκόπου.

2)     Την ίδια εποχή εκκενώνουν δια της βίας και άλλες 4  Μονές, που  ακολούθησαν τον κανονικό Αρχιεπίσκοπο Αχρίδας Ιωάννη (Γιόβαν).

3)      Το Οκτώβριο του 2004, γκρέμισαν με μπουλντόζες τον Ι. Ναό του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, τον οποίο έκτιζαν οι Βορειομακεδόνες  στην πόλη  του Μοναστηρίου. Με παρόμοιο τρόπο κατέστρεψαν και  το παρεκκλήσιο του Αγίου  Νεκταρίου Αιγίνης. (υπάρχουν  φωτογραφίες των Ναών αλλά και του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη στο ναΐδριο του Αγ. Νεκταρίου Αιγίνης με Βορειομακεδόνες πιστούς).

4)     Τον Δεκέμβριο του 2004, λαβαίνουν χώρα μεγάλης έκτασης επεισόδια σε βάρος Βορειομακεδόνων, κυρίως βλαχοφώνων, στις πόλεις Πριλεπή (Στύβερρα) και Ρέσνα (καθαρή  ελληνοβλαχική κωμόπολη). Καταστρέφονται οικίες, πυρπολούνται περιουσίες και κινδυνεύουν ζωές.

5)     Τον Ιούνιο του 2006, γίνεται απόπειρα λιντσαρίσματος του ιδίου του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη και  των πιστών του, Βορειομακεδόνων, μπροστά από την αστυνομική διεύθυνση του Μοναστηρίου. Εκατοντάδες Σκοπιανοί, με επικεφαλής τον «ιερέα» Γκόραν  επιτίθενται στους Έλληνες και στον Αρχιεπίσκοπο με αξίνες, λοστούς, τσάπες κ.λ.π.. Τραυματίζεται βαριά ο ΕΛΛΗΝΑΣ ιερέας  Borijan Vitanov, της κανονικής εκκλησίας, που προΐσταται ο Ιωάννης.  Την ίδια μέρα ο Αρχιεπίσκοπος μεταφέρεται στις φυλακές Ιντρίζοβο των Σκοπίων. Εκεί τον κούρεψαν, τον ξύρισαν, του αφαίρεσαν τα ράσα, του απαγορεύουν πρόσβαση στην ελληνική και σερβική  αλληλογραφία. Το δικαστήριο έκκρινε πώς στην ΦΥΡΟΜ επιτρέπεται να υπάρχει μόνο η «Μακεδονική  Εκκλησία».

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά και στην Ελλάδα ο αποσχηματισθείς για ηθικούς λόγους ομοφυλόφιλος  τρανσέξουαλ  

«Αρχιμανδρίτης» Νικόδημος Τσαρκνιάς, έχει φτιάξει «Μακεδονική Εκκλησία» στην  Αριδαία, χωρίς κανένας να τον ενοχλεί, ο βορειομακεδονικός Ελληνισμός  δεν έχει δικαίωμα  ούτε την  εκκλησία  του   να  επισκεφθεί  και να  ψάλει  στην γλώσσα του.

Την ίδια ώρα ετοιμάζεται  στην Ελλάδα και η «εκκλησία των Βλάχων», που και αυτή θα υπάγεται στα Σκόπια!

Το  όνομα Σκούποι  ή  Σκόποι:

Ετυμολογία  από  διεθνείς  εγκυκλοπαίδειες «Το όνομα (ελληνικά: Σκοῦποι, Skoupoi) κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από την ελληνική ἐπίσκοπος, δηλαδή episcopus ( παρατηρητής), που σχετίζεται  με τη θέση του  οικισμού  σε μια υψηλή  τοποθεσία,  από την οποία  θα  μπορούσε  να «επισκοπηθεί - παρατηρηθεί» η περιοχή.  Πράγματι στην αρχαιότητα οι Σκούποι  ή  Σκόποι  βρισκόταν  πάνω  σε ένα λόφο,  από  τον  οποίο  κατόπτευαν «επισκοπούσαν»  την  γύρω  περιοχή.  Σύμφωνα με ορισμένες απόψεις,   οι Σκούποι ή  Σκόποι  στην  αρχή  ήταν  απλώς  ένα  στρατιωτικό  παρατηρητήριο».

 H  ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΕΚΔΟΧΗ  ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ  

ΤΩΝ  ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΚΟΥΠΩΝ 

Ο  Βασιλιάς  της  Αρκαδίας  Ενδυμίων,  στους  

αρχαιότατους  χρόνους,  είχε τρεις γιους, τον Παίονα, τον Επειό και τον Αιτωλό.   Ο  Ενδυμίων για να δώσει το βασίλειό του σε έναν από αυτούς, τους έβαλε να τρέξουν σε αγώνα δρόμου στην Ολυμπία, όπου νίκησε και πήρε την βασιλεία ο Επειός.
Ο Παίονας λυπήθηκε και έφυγε για να εγκατασταθεί στην επάνω κοιλάδα του Αξιού που ονομάστηκε Παιονία.
Οι  Παίονες με αρχηγό τον Παίονα ίδρυσαν την πόλη Σκούποι,  σε  ένα  ψηλό  λόφο,  δίπλα  στον  Αξιό  ποταμό  και οι απόγονοι κάτοικοι ονομάζονταν Σκούπιοι  Παίονες.
Σήμερα κοντά στην Αρχαία Ψωφίδα (περιοχή Αρκαδίας στην αρχαιότητα) υπάρχει χωρίο που ονομάζεται Παίων – Σκούποι.

Δίπλα στους Μακεδονικούς  Σκούπους υπήρχε η πόλη  με  το  όνομα  Ολυμπιακή,προφανώς  για  να  υπενθυμίζει  τον  αγώνα δρόμου  του  Παίονα  με  τα  αδέλφια του στην  Ολυμπία. Άλλος  ελληνικός  μύθος  αναφέρει  ότι  ο  θεός Αξιός γέννησε τον Πηλεγώνα (Πελασγοί – Πελαγονία),  γενάρχη των Παιόνων, μετά τον έρωτα του ποταμού με τη μεγαλύτερη κόρη του Ακεσσαμενού, βασιλιά της γειτονικής στον Αξιό Πιερίας,την Περίβοια.

Ο Ορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Αχρίδας αργοπεθαίνει στις φυλακές των Σκοπίων. Οι  διεφθαρμένοι «έλληνες» δεσποτάδες δεν διαφέρουν σε τίποτε των «ελλήνων» πολιτικών, πιθανόν ούτε στην επιλογή και χρήση των ζαρζαβατικών.

Αντί να ασχολούνται  με τους μάρτυρες του Ελληνισμού στα Σκόπια, ο Ιερώνυμος και εκείνος ο απίθανος κλόουν, ο…σεβάσμιος Σιατίστης,  ασχολούνται με την...Χρυσή Αυγή  και για την συγκομιδή των ζαρζαβατικών.-

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
ΠΗΓΗ : http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/