Αν και σήμερα το Βατικανό λογίζεται ως ένας οικονομικός κολοσσός, με δικιά του τράπεζα, που διαχειρίζεται αφανή και εμφανή κεφάλαια δισεκατομμυρίων δολαρίων, οι πάπες της Ρώμης ασφαλώς δεν διαθέτουν τη δύναμη που διέθεταν [παραδείγματος χάριν] τον 15ο ή τον 16ο αιώνα, όπου μπορούσαν να διαλύουν κράτη, να αιματοκυλούν την Ευρώπη και να αποφασίζουν αυτοί, για τις τύχες ολόκληρων λαών.
Ο πάπας Φραγκίσκος όμως, φαίνεται ότι το χει πάρει στα ζεστά, να ξαναστήσει στα πόδια του το παγκόσμιο κράτος του Βατικανού, επεκτείνοντας την πιο στυγνή εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, απ' άκρη σ' άκρη της οικουμένης.
Αυτός άλλωστε ήταν πάντα ο "τελικός στόχος" του αντιπρόσωπου του θεού επί γης: η δημιουργία μιας πλανητικής αυτοκρατορίας, στην οποία η "Αγία Έδρα" θα διαχειρίζονταν τους πιο ζωτικούς και κερδοφόρους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Την παραγωγή αγαθών, τον τζόγο, την πορνεία, τα ναρκωτικά και το εμπόριο όπλων.
Γι αυτό και από το ξεκίνημα της κιόλας, μετά από την νίκη της κατά του χριστιανικού γνωστικισμού, περί τον 3ο αιώνα, η καθολική εκκλησία της Ρώμης κήρυξε τον πόλεμο κατά των εθνών, τον οποίο συνεχίζει αδιατάρακτα μέχρι σήμερα.
Στα πλαίσια αυτής της αμείλικτης σύγκρουσης, ο τωρινός πάπας παλεύει λυσαλέα στο πλευρό της διεθνούς γραβατοπειρατείας, για την αντικατάσταση των ευρωπαϊκών λαών από χειραγωγίσιμες αφροασιατικές μάζες, βγάζοντας [σε ένα κρεσέντο λαϊκισμού] μέχρι και ροκ δίσκο για να ψήσει τα δισεκατομμύρια των πιστών του, πόσο καλοί είναι οι λαθροεισβολείς, που κοντεύουν να καταλάβουν τη μισή ευρωπαϊκή ήπειρο...
Η βδέλα του Βατικανού δεν θα σταματήσει να ρουφάει το αίμα των ανόητων, που δίνουν πίστη σε έναν επιχειρηματικό κολοσσό, ο οποίος δεν γνοιάζεται για τίποτε άλλο, πέραν της παγκόσμιας πνευματικής και οικονομικής κυριαρχίας του.
Ο μεταναστολάγνος πάπας, ενώ ευλογεί μαυράκι, που οι γονείς του λαθροεισέβαλαν στην Ευρώπη.
Εκατομμύρια πιστών τυφλώνονται από τον "οικουμενικό ανθρωπισμό" του παπαδαριού,
ανίκανα να αντιληφθούν ότι οι λαθροεισβολείς προωθούνται στην Ευρώπη
από τους νεοταξίτες ανθρωποβοσκούς, ώστε να διαθέτουν αυτοί φτηνά χέρια για το εργοστάσια τους και φτηνή φρέσκια σάρκα για τα μπουρδέλα τους.
Το ότι το ρωμαιοκαθολικο παπαδαριο πρωτοστατει σ αυτη την επιχειρηση
αντικαταστασης των ευρωπαϊκων λαων και στη εξαφανιση των ευρωπαϊκων εθνων,
δεν προκαλει εντυπωση.
Αυτο εκαμαν παντα...
Η σκοτεινή περίοδος της φεουδαρχίας, που ακολούθησε την πτώση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, έδωσε τη δυνατότητα σε υπερεθνικές δομές όπως η ρωμαιοκαθολική εκκλησία, να αποκτήσουν πολιτικά και κοινωνικά ερείσματα ανάμεσα στους πληθυσμούς των δουλοπάροικων, που δεν είχαν σε τι άλλο να ελπίζουν, πέραν της μετά θάνατον ζωής, που τους έταζαν οι λεγάτοι του πάπα.
Οι δύσμοιροι χωριάτες των κεντροδυτικών ευρωπαϊκών χωρών, είχαν από τη μια μεριά τους ιππότες του τοπικού χωροδεσπότη να τους μεταχειρίζονται ως ζώα έλξεως κι από την άλλη πλευρά το χριστιανικό παπαδαριό να τους πιπιλάει τα μυαλά, πως η χάρις του πάπα ήταν αρκετή για να τους δικαιώσει μετά θάνατον, στα παραδείσεια τοπία του ιουδαιοχριστιανικού θεού, όπου δεν υπήρχαν πλούσιοι και φτωχοί αλλά μοναχά σωσμένοι και κολασμένοι.
Αυτό και μόνον έφτανε για να καταστήσει τους πάπες πραγματικούς αρχηγούς των πιστών, πέραν από την εθνική ή φυλετική συνείδηση των εξαθλιωμένων δουλοπάροικων.
[Αντιθέτως, η ισχυρή εξουσία των βυζαντινών βασιλέων, περιόρισε δραστικά την ισχύ των πατριαρχών της ανατολικής χριστιανικής εκκλησίας, ώστε στο μεγαλύτερο μέρος της ύπαρξης του Βυζαντίου, το παπαδαριό να μην βάνει ούτε καν στο μυαλό του πως θα μπορούσε να αντικαταστήσει την εξουσία του Καίσαρος με την εξουσία του Πατριάρχη..]
Όταν όμως οι φεουδάρχες του μεσαίωνα άρχισαν να χάνουν τη δύναμη τους, αμέσως μετά τους αιώνες των σταυροφοριών [που σήμαιναν και τη αρχή του τέλους της δυτικοευρωπαϊκής φεουδαλικής αριστοκρατίας] οι βασιλείς οι οποίοι ανέλαβαν τον ιστορικό ρόλο να επαναφέρουν στο προσκήνιο της ιστορίας τα ευρωπαϊκά έθνη, αντικαθιστώντας την αποεθνικοποιημένη εξουσία των χωροδεσποτών, μοιραία ήρθαν σε άμεση σύγκρουση με τους πάπες, οι οποίοι διεκδικούσαν για πάρτη τους την πανευρωπαϊκή κυριαρχία.
Λαμπρό επεισόδιο αυτής της λυσαλέας σύγκρουσης ήταν τα 70 χρόνια, όπου οι πάπες ζούσαν σχεδόν αιχμάλωτοι του Γάλλου Βασιλιά, στην πόλη Αβινιόν της Γαλλίας, όπου είχε μεταφερθεί και η Αγία Έδρα, κατά τον 14ο αιώνα.
Ακόμα πιο γνωστά επεισόδια της μακρόχρονης σύγκρουσης των παπών με την εθνική εξουσία, που προσπάθησαν να εγκαθιδρύσουν πολλοί από τους βασιλείς της κεντρικής και δυτικής Ευρώπης, ήταν οι πόλεμοι των παπών κατά των βενετσιάνων, στον καιρό του Μιχαήλ Άγγελου ή οι συγκρούσεις των βασιλέων της Αγγλίας με το ρωμαιοκαθολικό παπαδαριό και προπαντός οι διαμάχες μεταξύ των διαμαρτυρομένων και των καθολικών στην περίοδο της μεταρρυθμίσεως, που κατέληξαν στην ανεξαρτητοποίηση πολλών ευρωπαϊκών χωρών, από την διεφθαρμένη εξουσία της "αγίας έδρας".
Οι ανεξάρτητες εκκλησίες των Γερμανών λουθηρανών, των Βρετανών αγγλικανών ή των Ελβετών καλβινιστών, είναι οι σημερνοί διάδοχοι εκείνων που αμφισβήτησαν την αυθεντία του πάπα και ξωπέταξαν τους καρδινάλιους τους.
Η τράπεζα του Βατικανού, για την οποία λέγεται ότι διακινεί μυθικά κεφάλαια.
Στη δεκαετία του 1980 ο προεδρος της Ρομπερτο Καλβι βρεθηκε κρεμασμενος σε μια γεφυρα του Λονδινου, ενω αποκαλυφθηκε οτι ανηκε και στη μασονικη στοα P2
Λεγεται επισης οτι μεσω της τραπεζας αυτης γινοντουσαν ολες οι πληρωμες της μαφιας, ενω ο αιφνιδιος θανατους του παπα Ιωαννη-Παυλου
συνδεεται με τις σκοτεινες δοσοληψιες της τραπεζας του Βατικανου...
Όχι!
Δεν το βρισκω διολου τυχαιο που ο σημερνος παπας Φραγκισκος, δειχνει με καθε τροπο τη μεταναστολαγνεια του.
Το αντιθετο θα με εκαμε να απορησω...
Η ανάδυσις των εθνών/κρατών, μετά τις μεγάλες επαναστάσεις του 18ου και 19ου αιώνος αλλά και το τέλος των αυτοκρατοριών, κατά τη διάρκεια του λεγόμενου "σύντομου 20ου αιώνος" [1914-1989] αποδυνάμωσαν ακόμα περισσότερο την εξουσία του πάπα, η οποία βρέθηκε να διαθέτει περισσότερη πνευματική ισχύ σε χώρες της περιφέρειας όπως η λατινική Αμερική, παρά στην Ευρώπη.
Σε μια σύντομη αλλά ευτυχή συγκυρία, όπου οι ευρωπαϊκοί λαοί, διαμέσου της εξουσίας των εθνών/κρατών, γνώρισαν το μέγιστο της ανθρώπινης ευημερίας, παρά τις εκατόμβες των δύο φάσεων του παγκοσμίου πολέμου, η πνευματική ακτινοβολία της αγίας έδρας έπεσε στο ναδιρ και οι ρωμαιοκαθολικοί παπάδες έγιναν αντικείμενο χλευασμού, όπως υπέροχα τους γελοιοπούσε στις ταινίες του ο Φεντερίκο Φελίνι.
Το παπικό παπαδαριό βρήκε λοιπον την μεγάλη ευκαιρία που γύρευε στα νεοταξίτικα σχέδια της αντικατάστασης των ευρωπαϊκών λαών, που δρομολογήθηκαν αμέσως μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού και την εφαρμογή του δόγματος του Σοκ, σε χώρες της Ευρώπης.
Το όνειρο του παπαδαριού για μια πλανητική αυτοκρατορία, συνταίριαξε απόλυτα με το όνειρο των ανθρωποβοσκών της νέας Τάξεως για μια πλανητικη διακυβέρνηση.
Κοινός εχθρός και των δυο ησαν και ειναι τα εθνη/κράτη.
Η σημερνή βδέλα του Βατικανού γνωρίζει πολύ καλά ότι για να ανασυσταθεί μια νέα αυτοκρατορία επί γης και δη παγκόσμια, θα πρέπει πρωτα να εξαφανιστει ο μονος αξονας αντιστασης απεναντι στα σχεδια εξανδραποδισμου του ανθρωπινου ειδους - τα έθνη/κράτη.
Γι αυτό και η λυσασμένη υποστήριξη που παρέχει πλέον η αγία έδρα στους λαθρέποικους, στους λαθρομετανάστες και στους λαθροεισβολείς.
Όταν δεν θα υπάρχουμε πια Έλληνες, Γάλλοι, Γερμανοί, Σουηδοί και τα λοιπα έθνη στην ήπειρο μας, αλλά παντού θα έχει λαθροεγκατασταθεί μια μιγάς ράτσα μελαμψών υποχείριων, τότε θα ανατείλει για μεν τους νεοταξίτες η νέα αυτοκρατορία των τραπεζων, των αφανων χρηματοπιστωτικών κογκλάβιων και των εμπόρων του θανάτου, για δε τους πάπες μια απρόσωπη, ανιστόρητη και εύκολα χειραγωγίσιμη μάζα νέων δουλοπάροικων, που θα προσβλέπουν σ' αυτούς για τη μετα θάνατον δικαιοσύνη, που οι ίδιοι έχουν φοντίσει να την κάμουν ανέφικτη, εν ζωή..
http://panusis.blogspot.gr/
