“Εάν μη έλπηται, ανέλπιστον ουκ εξευρήσει, ανεξερεύνητον εόν και άπορον” ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ
Κάθε εβδομάδα από την σελίδα αυτή, από την τελευταία σελίδα της εφημερίδας μας, επικοινωνώ με ένα κείμενο με τις χιλιάδες των Συναγωνιστών και των Συναγωνιστριών του Κινήματός μας. Συνέχισα την επικοινωνία αυτή και από τις 28 Σεπτεμβρίου του 2013 όταν κάποιοι αποφάσισαν να μου στερήσουν την ελευθερία. Το πρώτο άρθρο μάλιστα από τα κείμενα τα οποία έγραψα όντας στην φυλακή της ψευτοδημοκρατίας, το έγραψα στα κρατητήρια της Γενικής Ασφαλείας.
Με τα κείμενά μου αυτά θέλω να μεταφέρω προς όλους όσους και όλες όσες μοιράζονται τον πόθο για μία Χρυσή Αυγή του Ελληνισμού να μεταφέρω την σκέψη μου επάνω στα επίκαιρα των ημερών, αλλά με πνεύμα όχι επίκαιρο. Έτσι, λοιπόν, δεν θα σταθώ στο γεγονός της πρόσφατης επισκέψεως Νταβούτογλου στην χώρα, ούτε στα όσα συμβαίνουν με την περίφημη τρόικα, γιατί στην πραγματικότητα αυτά δεν αποτελούν κάτι το νέο στην θλιβερή πορεία του νεοελληνικού ραγιαδισμού. Επιγραμματικά θα αναφέρω ότι ο μέντορας του νεοοθωμανισμού Νταβούτογλου είπε στην διάρκεια της κοινής του συνεντεύξεως με τον πρωθυπουργό της χώρας χαρακτηριστικά την φράση: “Τα κοινά μας συμφέροντα στο Αιγαίο”…
Φυσικά κανένας δεν του απήντησε ότι η Ελλάδα, η πραγματική Ελλάδα κι όχι το ψευτορωμαίικο, δεν έχει κανένα κοινό συμφέρον με την Τουρκία στο Αιγαίο. Το Αιγαίο ήταν, είναι και για όσο υπάρχουν Έλληνες θα παραμείνει Ελληνικό! Χαρακτηριστικό στοιχείο του νεοραγιαδισμού ότι τις ημέρες της επισκέψεως Νταβούτογλου στην Αθήνα, η πλέον φιλοκυβερνητική εφημερίδα κυκλοφόρησε με μία μέθοδο διδασκαλίας άνευ διδασκάλου της τουρκικής γλώσσας για τους Έλληνες! Κάποιοι φαίνεται κρίνουν ότι οι Έλληνες χρειάζεται να μάθουν τουρκικά…
Η Ελλάδα μέσα στη δυστυχία της οικονομικής ανέχειας ευρίσκεται στην δίνη μιας ακόμη μεγαλύτερης δυστυχίας. Ευρίσκεται στην θανάσιμη για κάθε έθνος θέση να είναι μία χώρα χωρίς ιδανικά, χωρίς όραμα. Δεν πάνε πολλές ημέρες όπου ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Νετανιάχου, αποφάσισε την μετονομασία του κράτους του Ισραήλ και προκάλεσε για αυτή του την απόφαση πρόωρες εκλογές, από εβραϊκή δημοκρατία σε εθνικό εβραϊκό κράτος.
Όσο κανείς κι αν συμπαθεί ή δεν συμπαθεί τους Εβραίους, βλέπει την ηγεσία τους να δίνουν ένα όραμα στον λαό τους. Ένα όραμα το οποίο δυστυχώς δεν δίδει στο σύγχρονο ελληνισμό το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο αυτής της χώρας. Το μόνο που δίνει κατά καιρούς είναι ψεύτικες ιδέες, σάπια ιδεολογήματα, τα οποία δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα, τα οποία με θράσος εμφανίζουν οι προπαγανδιστές σαν μεγάλους εθνικούς στόχους και με υποκρισία τα παρουσιάσουν και ως νέες μεγάλες ιδέες του Έθνους.
Από πού να αρχίσουμε και πο΄θ να τελειώσουμε. Από την είσοδο στην περίφημη Ευρώπη, η οποία θα έλυνε κάθε πρόβλημα του λαού μας; Ή μήπως από τους olympic games του 2004, που θα καθιστούσαν και πάλι την Πατρίδα μας στο επίκεντρο του κόσμου; Από τον διαβόητο “εκσξυχρονισμό” του Σημίτη ή μήπως από την επανίδρυση πάλι του κράτους της Ν.Δ.; Ψεύτικα λόγια, μεγάλα λόγια σε έναν ολέθριο χορό του τίποτε μέσα στο τέλμα της παρακμής.
Αυτή είναι η κατάσταση στην οποία ευρίσκεται ο Ελληνισμός και αυτό που προπαντός απαιτείται είναι να αποκτήσει και πάλι το Έθνος μας ένα όραμα, ένα Ιδανικό, μία Νέα Μεγάλη Ιδέα! Αυτό που απαιτείται είναι η προστασία της Ελληνικότητας στον αιώνα στον οποίο ευρισκόμεθα, η προστασία της Ιστορίας και της εθνικής μας ταυτότητας. Η προστασία της Φυλής από τον δημογραφικό θάνατο και από τα εκατομμύρια των λαθρομεταναστών, τα οποία δεν θα γίνουν ποτέ Έλληνες όσο και εάν διαστρεβλώσουν τα λόγια του Ισοκράτους. Η προστασία της παράδοσής μας, της γλώσσας μας, του πολιτισμού μας. Όλα αυτά αποτελούν ένα τιτάνιο έργο και ταυτόχρονα ένα όραμα και το απαραίτητο εφαλτήριο για την αναγέννηση του Έθνους. Είναι εύκολο να συμβεί κάτι τέτοιο; Ασφαλώς και όχι.
Απέναντι στον εθνικό αγώνα στέκει μία κόκκινη χούντα 40 ολόκληρων χρόνων της μεταπολιτεύσεως, στέκει η ιδεολογική ηγεμονία των μαρξιστών σε πολιτική, τέχνη, ιδέες και ΜΜΕ. Μια ηγεμονία που επιτεύχθηκε όχι μόνο από την αριστερά, αλλά και από την δειλή στάση της ψευτοδεξιάς, η οποία για το μόνο για το οποίο ενδιαφερόταν ήταν η νομή της εξουσίας με τα πλουσιοπάροχα δώρα της. Ήδη όμως από την σαραντάχρονη κόκκινη χούντα της μεταπολιτεύσεως έχουμε περάσει στον εθνομηδενισμό τόσο δεξιό-φιλελεύθερο, όσο και νεοκομμουνιστικό της “παγκοσμιοποίησης”. Έτσι λοιπόν, ήταν για όλους αυτούς ένας θανάσιμος κίνδυνος η εμφάνιση ενός Κινήματος αυθεντικά Εθνικιστικού, απροσκύνητου και ασυμβίβαστου. Για αυτό το λόγο και έπρεπε η Χρυσή Αυγή να βρεθεί στο απόσπασμα, για αυτό το λόγο και έπρεπε να φυλακισθούμε.
Δεν λείπουν και αυτοί οι οποίοι με περισσή υποκρισία ισχυρίζονται ότι η Χρυσή Αυγή, ότι οι Εθνικιστές, δεν έχουν θέσεις και πολιτικό πρόγραμμα. Εσείς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές γνωρίζετε πολύ καλά πως αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα. Αλλά ας υποθέσουμε πως έχουν δίκιο και ας θέσουμε το ερώτημα: Υπάρχει πιο ξεκάθαρη πολιτική θέση από την ολοκληρωτική άρνηση αυτού του φαύλου καθεστώτος, αυτής της άθλιας συμπαιγνίας φιλελεύθερων και μαρξιστών, καπιταλιστών και μπολσεβίκων;
Όλα μοιάζουν να έχουν χαθεί, όμως ο μεγάλος σοφός, ο σκοτεινός φιλόσοφος από την Έφεσσο, πριν από χιλιάδες χρόνια είχε πει: “Εάν μη έλπηται, ανέλπιστον ουκ εξευρήσει, ανεξερεύνητον εόν και άπορον”. (Εάν δεν ελπίζεις, δεν θα βρεις το ανέλπιστο το οποίο είναι ανεξερεύνητο και απρόσιτο.)
Τελευταία ελπίδα του Ελληνισμού λοιπόν, το ανέλπιστο, το σκοτεινό αυτό που γεννήθηκε μόνο του και όχι από το αμαρτωλό πολιτικό κατεστημένο.
Τελευταία ελπίδα του Έθνους εμείς οι “ντεσπεράντος” της πολιτικής, οι οποίοι βρεθήκαμε στη Βουλή μη έχοντας κατά νου μία πολιτική καριέρα και οι οποίοι από τη Βουλή βρεθήκαμε στη φυλακή άδικα και παράνομα μόνο και μόνο γιατί ήμασταν και είμαστε διαφορετικοί από τους ενόχους της δυστυχίας και της παρακμής του μεγάλου Έθνους των Ελλήνων.
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ
ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
Χρυσή Αυγή - Γραφείο Τύπου
