Πραγματικά μου είναι πολύ δύσκολο αυτή τη στιγμή να αποτυπώσω με λόγια αυτό που αισθάνομαι. Είναι πολύ μικρή κάθε λέξη για να αποδώσει το μεγαλείο της ψυχής των δυο αυτών παιδιών που έφυγαν τόσο νωρίς, αλλά πρόλαβαν να προσφέρουν τόσα πολλά. Των δυο λαμπρών Συναγωνιστών μου, που αν και το νήμα της ζωής τους κόπηκε βάναυσα, ωστόσο ήταν γεμάτοι όνειρα και ελπίδες. Πάνω από όλα, όμως, ήταν δυο ακόμη Αδέρφια μου. Δυο γενναία Ελληνόπουλα, που οραματίζονταν μια Πατρίδα Ελεύθερη και είχαν αφιερώσει όλη τους την θέληση και την ψυχή για να απελευθερώσουν μαζί με όλους εμάς αυτό τον πολυβασανισμένο τόπο. Για να δώσουν πίσω τα όνειρα που μας έχουν υφαρπάξει, την κλεμμένη μας ζωή, το δικαίωμα μας να υπάρχουμε.
Χρόνια ολόκληρα, αλλά και ένα μήνα τώρα συστηματικά, παρακολουθώ το μένος του βρώμικου συστήματος να εξαπολύεται εναντίον των παιδιών της Ελλάδας. Αυτής της παρέας των στυγνών εγκληματιών, που τελικά κατάφεραν να βάψουν τα χέρια τους με το αίμα των Αδερφών μου. Για εμένα αυτοί είναι οι ηθικοί αυτουργοί,
που με την ψευδολογία και την ανηθικότητα τους, κατόρθωσαν να οπλίσουν το χέρι των εν ψυχρώ εκτελεστών. Κάθε μέρα μας αποδεικνύουν ότι για αυτούς η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμιά αξία. Δεν μας αντιμετωπίζουν σαν ανθρώπους, απλά σαν αριθμούς. Μας αποδεκατίζουν μέρα με τη μέρα, μας ξεπουλούν για τα ιδιοτελή τους συμφέροντα, με την μικρότητα τους τα παίζουν όλα για όλα. Ίσως να πιστεύουν ότι θα σταματήσουμε να εναντιωνόμαστε στην καταστροφή του τόπου μας και στην αφαίρεση της ζωής μας, που επιχειρείται καθημερινά, με τρόπο μεθοδικό και σκοτεινό. Αυτά τα ποταπά και μικρά πλάσματα κάνουν λάθος!
Αυτό το στυγνό, διπλό, δολοφονικό χτύπημα ήταν ένα καίριο χτύπημα ενάντια σε όλη την Ελληνική Νεολαία. Κάθε σφαίρα που χτύπησε τα δυο αυτά νέα Ελληνόπουλα, ήταν η ίδια σφαίρα που χτύπησε κάθε έναν από εμάς. Το μήνυμα τους ήταν σαφές: «Σταματήστε, αλλιώς θα σας σταματήσουμε εμείς». Τους πονάει πολύ να βλέπουν το μέλλον της Ελλάδος να στρέφεται εναντίον τους. Τους πονάει να συσπειρώνεται το υγιέστερο και δυναμικότερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και να αντιστέκεται με περίσσιο σθένος ενάντια στο άδικο και το άρρωστο που προσπαθούν να μα επιβάλουν.
Το δικό μας μήνυμα, όμως, είναι πολύ πιο ηχηρό: «Το Όραμα και οι Ιδέες μας είναι πολύ πιο δυνατές. Ούτε οι σφαίρες μπορούν να το καταστρέψουν». Οφείλουμε, λοιπόν, να συνεχίσουμε τον Αγώνα μας ενάντια στη διαφθορά και την σαπίλα τους. Οφείλουμε να κρατήσουμε την αγνότητα της ψυχής μας αμόλυντη. Το οφείλουμε στην Πατρίδα μας. Το οφείλουμε στα Αδέρφια μας, Γιώργο και Μάνο, που τιμωρήθηκαν για το Αγνό τους Πιστεύω. Γιατί τόλμησαν να υψώσουν ανάστημα στο άδικο και το ανήθικο.
Χθες, δυο μέλη της οικογένειας μου πέρασαν στη σφαίρα των Αθανάτων και των Τιμημένων. Θρηνούμε για την απώλεια σας, αλλά σας αισθανόμαστε ακόμα δίπλα μας σε αυτό το δύσκολο, αλλά ιερό, δρόμο που επιλέξαμε να ακολουθήσουμε μαζί. Γιώργο και Μάνο είστε μια ακόμη απόδειξη ότι παραμένουμε όρθιοι, με ψυχή και βλέμμα καθαρό. Με καρδιά και υπερηφάνεια Ελληνική. Η ανάμνηση και το όραμα σας, φωτεινός οδηγός στον μεγάλο μας Αγώνα. Φωτίσατε τις καρδιές όλης της Ελληνικής Νεολαίας που αντιμάχεται τους σκοτεινούς τους σκοπούς. Σύμβολα της μάχης εναντίον στο άδικο, σύμβολα της αγάπης και της ενότητας ενάντια στην καπήλευση και την καταστροφή της Πατρίδας και του Έθνους μας. Δυο ακόμη Ελληνόπουλα που στάθηκαν με γενναιότητα έναντι στο Καθήκον τους. Αυτοί είμαστε, λοιπόν! Και με όση δύναμη μας περισσεύει τους φωνάζουμε ότι θα συνεχίσουμε να στεκόμαστε πολέμιοι της αλητείας τους και να αγωνιζόμαστε για ότι ιερότερο μας έχει απομείνει: Πατρίδα, Τιμή, Ελευθερία!
ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΟΥ ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ!
