Γράφει ο Αντίοχος.
Πολλές ημέρες κρατήθηκαν οι κομμουνιστές,
για να μην εκφράσουν τη χαρά τους KΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΌΜΩΣ, για το μακελειό
του Σαββάτου και να μην περιυβρίσουν τους δύο ΗΡΩΕΣ, Γιώργο και Μανώλη,
θύματα της δολοφονικής μανίας των ομοϊδεατών τους, αλλά δεν κρατιούνται
πλέον κι έχουν αρχίσει σιγά-σιγά να εκδηλώνουν αυτά που μέχρι τώρα
καταπίεζαν μέσα τους. Σας παρουσιάζουμε, λοιπόν, σήμερα ένα πανάθλιο,
κατάπτυστο και εμπαθέστατο «άρθρο» (σκέτο οχετό) σταλινικού τύπου,
κάποιας κομμουνίστριας δημοσιογράφου ονόματι Μαρίας Τριαντοπούλου,
που δημοσιεύθηκε στη διαδικτυακή χαβούζα του κρατικοδίαιτου κομμουνιστή
Κούλογλου, υπό τον τίτλο «Ήρωες, θύματα και θύτες». Ιδού το αίσχος των
αμετανόητων κομμουνιστών, χωρίς περαιτέρω δικά μας σχόλια, γιατί μπορεί
να ξεφύγουμε πολύ πέραν του δέοντος:
«Ανέχτηκα κάθε είδους σχόλια από
ολόκληρο το πολιτικό φάσμα αλλά και απονενοημένες κρίσεις και επικρίσεις
από lifestyle εκπομπές της μεσημεριανής ζώνης. Αλλά σήμερα δεν μπόρεσα
να κρατηθώ άλλο και ξεχείλισε τελείως το ποτήρι της υπομονής μου…
Όσο λοιπόν κι αν είναι τραγικός ο
θάνατος αυτών των νέων παιδιών θα ήθελα να υπενθυμίσω στους δακρυσμένους
δημοσιογράφους και πολιτικούς το απόλυτα αυτονόητο: η Χρυσή Αυγή είναι
εγκληματική οργάνωση. Οι δύο
αυτοί νέοι που δολοφονήθηκαν ήταν μέλη μιας εγκληματικής οργάνωσης. Άρα
η απλή κοινή λογική μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ήταν εγκληματίες.
Ας είμαστε ξεκάθαροι ως προς αυτό κι ας μην θεωρήσουμε ότι κάτι τέτοιο
βεβηλώνει την μνήμη των νεκρών. Τα νέα αυτά παιδιά ήταν περήφανα κι
ενεργά μέλη μιας εγκληματικής οργάνωσης που αφού τα εκπαίδευσε στον
φασισμό και την μισαλλόδοξη και ρατσιστική βία, αφού τα εμπότισε με τα
“ιδανικά” της υπακοής και της θυσίας για την πατρίδα και για τον Αρχηγό
Μιχαλολιάκο, τα έριξε στο δρόμο να φυλάνε τις “Θερμοπύλες” της Χρυσής
Αυγής με τον τρόπο που η οργάνωση τους είχε μάθει.
Δεν
είναι αλήθεια ότι ο νεκρός “δεδικαίωται”. Ούτε τα εγκλήματα, έργω, λόγω
ή διανοία, που είχε διαπράξει συγχωρούνται ούτε “παραγράφονται” οι
πράξεις και επιλογές του. Όπως ο θάνατος από μόνος του
δεν έχει αυτή τη δύναμη έτσι και η δολοφονία των δύο νέων Χρυσαυγιτών
δεν εξιλεώνει την εγκληματική οργάνωση στην οποία ανήκαν, ούτε
μετατρέπει τους ίδιους σε ήρωες που πήραν στους ώμους τους τις αμαρτίες
της Χρυσής Αυγής και τις έσβησαν με τον θάνατό τους.
Όποιος και να αποδειχτεί ότι ήταν ο
δολοφόνος των μελών της Χρυσής Αυγής, και όποιο σκοπό και να είχε αυτή η
δολοφονική επίθεση – και ίσως κάποτε το μάθουμε αυτό αν και αμφιβάλλω
σφόδρα – ο ηθικός αυτουργός
αυτών των θανάτων, και ας μην γελιόμαστε, είναι ξεκάθαρα η ίδια η Χρυσή
Αυγή που εμποτίζει τα νέα αυτά παιδιά με μίσος και ναζιστικά ιδεώδη, τα
καθοδηγεί στην βία και στις εγκληματικές πράξεις, τους
φουσκώνει τα μυαλά με ιστορίες για το μεγαλείο του Έθνους
εκμεταλλευόμενη με τον πλέον επικίνδυνο τρόπο την απόλυτη καταστροφή του
κοινωνικού ιστού στην σύγχρονη Ελλάδα και τους οπλίζει το χέρι ώστε να
χτυπήσουν και να σκοτώσουν τον αριστερό, τον μετανάστη, τον ομοφυλόφιλο,
τον διαφορετικό. Είναι σαν να παίρνω στο παιδί μου μια 1.500αρα μηχανή
και να το προτρέπω να τρέχει χωρίς κράνος στην Εθνική Κορίνθου-Πατρών με
250 χμ την ώρα.
Ναι λοιπόν τα παιδιά αυτά ήταν θύματα.
Τραγικά θύματα της εγκληματικής οργάνωσης στην οποία ανήκαν, θύματα
πιθανά και των συνθηκών που τους οδήγησαν τόσο νέους σε αυτόν τον
αποτρόπαιο δρόμο. Αλλά ας μην μπερδευόμαστε. Ήρωες δεν ήταν και ο θάνατος τους δεν δικαίωσε κανέναν.
Ένα είναι σίγουρο όμως: ότι αν κάποιοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι δεν
σταματήσουν να μπλέκουν την απόλυτα προσωπική τραγωδία των ανθρώπων που
έχασαν τα παιδιά τους με την απόλυτα πολιτική “συμπόνια” που
επιδεικνύουν για τη Χρυσή Αυγή που έχασε δύο ένθερμα μέλη και
υποστηρικτές της, τότε είναι ακόμη πιο επικίνδυνοι από όσο θα μπορούσε
κανείς να φανταστεί».
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΝΕΤ
