“….Αυτά, τα οποία αγνοούσαν οι Έλληνες, όπως θα δούμε, τα γνώριζαν οι ξένοι ιμπεριαλιστές. Γι’ αυτόν τον λόγο, επεμβαίνοντας στην πολιτική ζωή τής χώρας, “πριμοδοτούσαν” μόνιμα ανώμαλους. Τους συνέφερε να έχουν οι Έλληνες φτωχομπινέδες “Εθνάρχες”, τους οποίους οι ίδιοι θα τους εκβίαζαν. Η περίπτωση του “Εθνάρχη” Καραμανλή είναι ίσως η πιο αντιπροσωπευτική τής αθλιότητας και του παρασκηνίου, η οποία χαρακτηρίζει τη μεταπολεμική πολιτική ζωή τής χώρας. Το σύνολο της αθλιότητας, της φτώχειας και της δυστυχίας στην οποία έχει καθηλωθεί μεταπολεμικά η χώρα, οφείλεται σε αυτόν τον άθλιο. Ό,τι μας έχει “πληγώσει” και ό,τι μας έχει “αδικήσει” ως Έλληνες και ως πολίτες, φέρει την “υπογραφή” του.